Regres ubezpieczyciela OC wobec posiadacza
pojazdu mechanicznego w kontekście
zatrzymania mu prawa jazdy

Adrian Wasielewski

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.3.5

Abstract

Zagadnienie regresu ubezpieczeniowego było wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa oraz zainteresowania literatury prawniczej. Instytucja regresu ubezpieczeniowego została uregulowana w art. 828
par. 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi przepis szczególny wobec art. 518 Kodeksu cywilnego, normującego ogólne zasady tzw. subrogacji, czyli wstępowania w prawa zaspokojonego wierzyciela.
Zgodnie z treścią art. 828 par. 1 Kodeksu cywilnego roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości
zapłaconego odszkodowania.
W ramach niniejszego opracowania analizie poddane zostały konsekwencje zmian w zakresie mechanizmu regresu powstające w związku z art. 135 ustawy z 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym
odnośnie zatrzymania prawa jazdy za przekroczenie prędkości. Wyprowadzone konkluzje mogą być
podstawą dalszych rozważań, a nawet koniecznych zmian ustawodawczych.

 

Słowa kluczowe

uposażony, cesja wierzytelności, interes ubezpieczeniowy, ubezpieczający, pośrednik
ubezpieczeniowy, świadczenie nienależne, klauzule abuzywne, rekomendacje.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Ciepła H., [w:] Bieniek G. i in., Kodeks cywilny. Komentarz. Zobowiązania. Tom II, LexisNexis,
Warszawa 2011.
Czachórski W., Prawo zobowiązań w zarysie, PWN, Warszawa 1968.
Dubis W., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck, Warszawa
2016.
Kiziewicz E., Roszczenie zwrotne zakładu ubezpieczeń, „Monitor Ubezpieczeniowy” X 2009, nr 39.
Krzewicki M., Charakter prawny regresu ubezpieczeniowego na tle pojęcia regresu w prawie cywilnym, „Monitor Prawniczy” 2013, nr 2.
Łopuski J., [w:] Kodeks cywilny z komentarzem. Tom 2, Winiarz J. [red.], Wydawnictwo Prawnicze,
Warszawa 1989.
Orlicki M., O roszczeniach regresowych ubezpieczycieli i UFG wynikających z art. 11 ust. 3 ustawy
o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK, „Prawo Asekuracyjne” 2011, nr 3.
Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1973 r., sygn. akt II PR 97/73, OSPiKA 1974, nr 4,
poz. 84.
Radwanowicz E.J., [w:] Wielka encyklopedia prawa, Smoktunowicz E. [red.], Prawo i Praktyka
Gospodarcza, Białystok–Warszawa 2000.
Sangowski T., Regres ubezpieczeniowy, PWN, Warszawa 1977.
Serwach M., Wina jako zasada odpowiedzialności cywilnej oraz okoliczność zwalniająca z obowiązku naprawienia szkody, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2009, nr 1.

Bank jako uprawniony do dochodzenia
roszczeń z umowy ubezpieczenia zawartej jako
zabezpieczenie spłaty kredytu

Natalia Szydłowska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.3.4

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest omówienie sytuacji prawnej stron umowy ubezpieczenia zawartej jako
zabezpieczenie spłaty kredytu. W praktyce zawiera się umowy ubezpieczenia, w których bank stanowi
podmiot uprawniony do dochodzenia roszczeń od ubezpieczyciela poprzez: ustanowienie go uposażonym z umowy ubezpieczenia na życie kredytobiorcy, cesje wierzytelności z umowy ubezpieczenia, ubezpieczenie własnego interesu przez bank a także poprzez ubezpieczenie przez bank cudzego
interesu w umowie ubezpieczenia na cudzy rachunek. Rozważania oparte zostały w znacznej mierze
na analizie orzeczeń sądowych oraz rekomendacji KNF.

 

Słowa kluczowe

uposażony, cesja wierzytelności, interes ubezpieczeniowy, ubezpieczający, pośrednik
ubezpieczeniowy, świadczenie nienależne, klauzule abuzywne, rekomendacje.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Ciepła H., Komentarz do art. 823, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Księga trzecia. Zobowiązania,
Gudowski J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2013, LEX.
Ciepła H., Komentarz do art. 823 k.c., [w:] Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga trzecia.
Zobowiązania. Tom I–III, Bieniek G. [red.], LexisNexis, Warszawa 2011, LEX.
Chrościcki A., Komentarz do art. 805, Komentarz do niektórych przepisów kodeksu cywilnego,
[w:] Umowa ubezpieczenia po nowelizacji kodeksu cywilnego. Komentarz, Wolters Kulwer,
Warszawa 2008, LEX.
Długosz Z., Ograniczenie swobody w kształtowaniu stosunku ubezpieczenia na cudzy rachunek,
Wolters Kluwer, Warszawa 2017.
Fras M., Umowa ubezpieczenia grupowego. Aspekty prawne, Wolters Kluwer, Warszawa 2015.
Gawlik Z., Komentarz do art. 823, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część
szczególna, Kidyba A. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2014, LEX.
Gawlik Z., Komentarz do art. 805, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Zobowiązania – część
szczególna, Kidyba A. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2014, LEX.
Heropolitańska I., Prawne zabezpieczenia zapłaty wierzytelności, Wolters Kluwer, Warszawa 2014, LEX.
Krajewski M., Glosa do wyroku SN z dnia 8 sierpnia 2003 r., V CK 169/02, LEX.
Krajewski M., Komentarz do art. 18 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
[w:] Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Komentarz, Szczepańska M.,
Wajda P. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2016, LEX.
Kucharski B., Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
Kucharski B., Glosa do wyroku SN z dnia 8 sierpnia 2003 r., V CK 169/02, LEX.
Kuropatwiński J., Glosa do wyroku SN z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. akt V CSK 71/05, LEX.
K. Malinowska, Komentarz do art. 823, [w:] pr. zbior., Prawo ubezpieczeń gospodarczych. Tom II.
Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2010, LEX.
Maśniak D., Specyfika ubezpieczeń grupowych w świetle ustawy o działalności ubezpieczeniowej
i reasekuracyjnej i kodeksu cywilnego, LEX.
Mazurczak Ł., Roszczenie regresowe ubezpieczyciela do leasingobiorcy odpowiedzialnego za szkodę
na przedmiocie leasingu, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2013, nr 14(1), https://rf.gov.pl/publikacje/artykuly-pracownikow-i-wspolpracownikow/Lukasz_Mazurczak___Roszczenie_regresowe_
ubezpieczyciela_do_leasingobiorcy_odpowiedzialnego_za_szkode_na_przedmiocie_leas__21862.
Mojak J., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz do artykułów 450–1088. Tom II, Pietrzykowski K. [red.],
CH Beck, Warszawa 2011.
Mojak J., Przelew a inne wypadki singularnej sukcesji w wierzytelność, LEX.
Mrozowska B., Wnęk A., Umowa ubezpieczenia na życie jako zabezpieczenie kredytu hipotecznego, „Prawo Asekuracyjne” 2014, nr 4.
Mrozowska B., Bancassurance – regulacje prawne i samoregulacja rynku, „Prawo Asekuracyjne”
2012, nr 3.
Nieborak T., [w:] Ustawa o nadzorze nad rynkiem kapitałowym. Komentarz, Nieborak T, Sójka T.
[red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2011.
Nowicki J.E., Udzielanie zamówień na pracownicze grupowe ubezpieczenia na życie. Tak czy nie?, LEX.
Ochnio M., Rekomendacje organu nadzoru bankowego w świetle polskiego systemu źródeł prawa,
[w:] Źródła prawa z perspektywy piętnastu lat obowiązywania Konstytucji, Zubik M., Puchta
R. [red.], Koło Naukowe Prawa Konstytucyjnego Legislator, Warszawa 2013, http://www.academia.edu/3523850/Rekomendacje_organu_nadzoru_bankowego_w_%C5%9Bwietle_polskiego_systemu_%C5%BAr%C3%B3de%C5%82_prawa.
Ofiarski Z., Prawo bankowe. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2013.
Olejniczak A., Komentarz do art. 392, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania –
część ogólna, Kidyba A. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2014, LEX.
Olszak M., Bankowe normy ostrożnościowe, Wydawnictwo Temida 2, Białystok 2011.
Orlicki M., [w:] Prawo zobowiązań – część szczegółowa. System prawa prywatnego. Tom 8,
Panowicz-Lipska J. [red.], CH Beck, Warszawa 2011.
Orlicki M., Pozycja prawna banku wubezpieczeniach bancassurance, „Prawo Asekuracyjne” 2008, nr 2.
Orlicki M., Kilka uwag o przepisach dotyczących ubezpieczeń na cudzy rachunek w nowej ustawie
o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, „Prawo Asekuracyjne” 2016, nr 1.
Orlicki M., [w:] Prawo rynku finansowego. Doktryna, instytucje, praktyka, Jurkowska-Zeidler A., Olszak
M. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2016, LEX, https://sip.lex.pl/#/monograph/369380982/57/
jurkowska-zeidler-anna-red-olszak-marcin-red-prawo-rynku-finansowego-doktryna-instytucje-pr
aktyka?keyword=bancassurance&cm=SREST.
Orłowski C., Bancassurance z punktu widzenia Rzecznika Ubezpieczonych, „Monitor Ubezpieczeniowy”
kwiecień 2014, https://mu.rf.gov.pl/56/art-4.html.
Pokrzywniak J., Zakaz otrzymywania przez ubezpieczającego wynagrodzenia lub innych korzyści
w ubezpieczeniu na cudzy rachunek, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2016, nr 3.
Sikorski G., Komentarz do art. 823 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Ciszewski J. [red.],
LexisNexis, Warszawa 2014, LEX.
Szczepańska M., Osoba uprawniona do otrzymania sumy ubezpieczenia w umowie ubezpieczenia
na życie (uposażony), „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2009, nr 7(2), https://rf.gov.pl/publikacje/
artykuly-pracownikow-i-wspolpracownikow/Magdalena_Szczepanska___Osoba_uprawniona_do_
otrzymania_s umy_ubezpieczenia_w_umowie_ubezpieczenia_na_zycie__uposazony______2680.
Trzaskowski R., Żuławska C., Komentarz do art. 392 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III.
Zobowiązania. Część ogólna, Gudowski J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2017, LEX.
Więcko M., Umowa ubezpieczenia jako zabezpieczenie wierzytelności banku – analiza podstaw
prawnych, teorii i praktyki, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2009, nr 7 (2), https://rf.gov.pl/publikacje/artykuly-pracownikow-i-wspolpracownikow/Malgorzata_Wiecko___Umowa_ubezpieczenia_jako_zabezpieczenie_wierzytelnosci_banku_____analiza_podstaw_prawnych__teorii_i___2684.
Zagrobelny K., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck,
Warszawa 2017

Bezskuteczność a nieważność niedozwolonych
postanowień umownych w umowach
ubezpieczenia

Aleksandra Wojciechowska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.3.3

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest ustalenie która z sankcji – bezskuteczność czy nieważność – umowy
zawartej przy użyciu ogólnych warunków ubezpieczenia, w przypadku wystąpienia w jej treści niedozwolonych postanowień umownych pozostających zarazem w sprzeczności z prawem lub zasadami
współżycia społecznego, lepiej zabezpiecza interesy ubezpieczającego, będącego jednocześnie konsumentem. Ze względu na masowy charakter umowy ubezpieczenia są w praktyce zawierane przy
użyciu wzorców umownych, które nie stanowią przedmiotu negocjacji między stronami, a ich treść
jest samodzielnie kształtowana przez ubezpieczyciela. W związku z tym powstała potrzeba zapewnienia ubezpieczającemu odpowiedniego poziomu ochrony, którego celem była eliminacja nadużywania
przez ubezpieczycieli ich silniejszej pozycji na rynku, przejawiającej się możliwością kształtowania
uprawnień i obowiązków stron na niekorzyść ubezpieczającego. Jednym z przejawów takich działań
było ukształtowanie regulacji dotyczących umowy ubezpieczenia w przeważającej części w formie
przepisów ius cogens. W takim przypadku to właśnie na gruncie umów ubezpieczenia istnieje duże
prawdopodobieństwo, że sformułowane przez ubezpieczyciela postanowienia wzorca umownego mogą
spełniać przesłanki z art. 3851
k.c. wskazujące na niedozwolony charakter klauzul, a jednocześnie pozostawać w sprzeczności z prawem lub zasadami współżycia społecznego.

 

Słowa kluczowe

niedozwolone postanowienia umowne, klauzule abuzywne, wzorzec umowny, ogólne
warunki ubezpieczenia, bezskuteczność, nieważność, umowa ubezpieczenia.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Bednarek M., Wzorce umów, [w:] System prawa prywatnego. Tom 5. Prawo zobowiązań – część
ogólna, Łętowska E. [red.], CH Beck, Warszawa 2013.
Bukowska E., Art. 15, [w:] Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Komentarz,
Czublun P. [red.], CH Beck, Warszawa 2016.
Gorzko P., Glosa do uchwały SN z dnia 13 stycznia 2011 r., III CZP 119/10.
Gutowski M., Art. 58 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1–44911, Gutowski M. [red.],
CH Beck, Warszawa 2016.
Gutowski M., Bezskuteczność czynności prawnej, CH Beck, Warszawa 2017.
Gutowski M., Nieważność czynności prawnej, CH Beck, Warszawa 2017.
Kołodziej A., Charakterystyka cywilnoprawnej sankcji niedozwolonych postanowień w umowach
z konsumentami, „Rejent” 2008, nr 12.
Kondek M., Art. 807 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III b. Zobowiązania – część szczegółowa. Ustawa o terminach zapłaty, Osajda K. [red.], CH Beck, Warszawa 2018.
Kopaczyńska-Pieczniak K., Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek
handlowych, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2016, vol. 63, nr 2.
Krajewski M., Umowa ubezpieczenia a niedozwolone postanowienia umowne, „Wiadomości
Ubezpieczeniowe”, 2013, nr 1 (specjalny).
Krajewski M., Umowa ubezpieczenia. Art. 805–834 k.c. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2016.
Lemkowski M., Materialna ochrona konsumenta, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”
2002, z. 3.
Łętowska E., Ochrona niektórych praw konsumentów. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2001.
Machnikowski P., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck,
Warszawa 2017.
Machnikowski P., Art. 58 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.],
CH Beck, Warszawa 2017.
Mlostoń-Olszewska A., Możliwość orzekania o uznaniu za niedozwolone postanowień wzorca umowy
sprzecznych z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa – argumenty za i przeciw, [w:] Prawo konsumenckie w praktyce, Czarnecka M., Skoczny T. [red.], CH Beck, Warszawa 2016.
Olejniczak A., Art. 3851
, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część ogólna,
Kidyba A. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2014.
Orlicki M., Umowa ubezpieczenia, [w:] Prawo umów handlowych, Stec M. [red.], CH Beck, Warszawa
2017.
Pisuliński J., Sankcja zamieszczenia w umowie niedozwolonego postanowienia w świetle dyrektywy
93/13/EWG i orzecznictwa TSUE, [w:] Życie umowy konsumenckiej po uznaniu jej postanowienia za nieuczciwe na tle orzecznictwa TSUE, Romanowski M. [red], CH Beck, Warszawa 2017.
Popiołek W., Art.3581
, [w:] Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz od art. 1–44910, Pietrzykowski K.
[red.], CH Beck, Warszawa 2018.
Radwański Z., Olejniczak A., Zobowiązania – część ogólna, CH Beck, Warszawa 2006.
Raport Rzecznika Ubezpieczeniowego Klauzule abuzywne w działalności ubezpieczeniowej, luty 2012.
Rejdak M., Definicja terminu „wzorzec umowy konsumenckiej”, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny
i Socjologiczny” 2005, z. 3.
Safjan M., Art. 58 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz od art. 1–44910, Pietrzykowski K.
[red.], CH Beck, Warszawa 2018.
Sikorski R., Ruchała P., Art. 3851
, [w:] Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1–44911, Gutowski
M. [red.], CH Beck, Warszawa 2016.
Sobolewski P., Art. 58 k.c., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, Osajda K. [red.],
CH Beck, Warszawa 2018.
Wałachowska M., Wzorce umowne po wejściu w życie nowej ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (zagadnienia wybrane), „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2016, nr 3.
Wieteska S., Nieuczciwe praktyki na rynku ubezpieczeniowym – klauzule abuzywne, „Annales.
Etyka w życiu gospodarczym” 2011, nr 2.
Żuławska C., Art. 58 k.c., [w:] Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga trzecia. Zobowiązania.
Tom I, Gudowski J. [red], CH Beck, Warszawa 2001.
Żurawik A., Dobre obyczaje a zwyczaje, zasady współżycia społecznego i dobra wiara: ujęcie teoretyczne, „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2007, nr 7/4.

Prawo do zapomnienia – ewolucja francuskiego
modelu normatywnego deklaracji ryzyka
ubezpieczeniowego w sektorze bancassurance

Barbara Marlewska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.3.2

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie instytucji prawa do zapomnienia, wynikającej z nowelizowanego w 2016 roku francuskiego kodeksu zdrowia publicznego, oraz jej wpływu na obowiązki
informacyjne kandydatów do ubezpieczenia na życie.
Artykuł jest podzielony na dwie części. Część pierwsza została poświęcona francuskiej regulacji
obowiązków informacyjnych ubezpieczających w umowach ubezpieczenia na życie, w tym ich ewolucji pod wpływem rozwiązań interpretacyjnych Cour de Cassation. Kształt obowiązujących przepisów
został omówiony z odniesieniami do rozstrzygnięć francuskiego Sądu Najwyższego. W drugiej części
przedstawiono pokrótce dwie instytucje kodeksu zdrowia publicznego, które poprzedzają prawo do zapomnienia, mianowicie zakaz dostępu do danych genetycznych oraz tajemnicę lekarską. Następnie
omówione zostało prawo do zapomnienia, zakres jego stosowania oraz treść tego prawa. We wnioskach
porównano opisywaną instytucję z rozwiązaniami prawnymi dostępnymi w polskim systemie prawnym.
Artykuł zawiera odniesienia do orzecznictwa francuskiego Sądu Najwyższego oraz literatury w głównej mierze francuskojęzycznej, co znajduje swoje uzasadnienie w badanej tematyce.

 

Słowa kluczowe

prawo do zapomnienia, deklaracja ryzyka ubezpieczeniowego, ubezpieczenia na życie, prawo francuskie, bancassurance.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Fabre-Magnan M., Droit des obligations, Contrat et engagement unilatéral, Presses Universitaires
de France, Paris 2016.
Gniewek E., Machnikowski P., Kodeks cywilny. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2014.
Kowalewski E., Umowa ubezpieczenia, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Toruń 2002.
Laude A., Mathieu B., Tabuteau D., Droit de la santé, Presses Universitaires de France, Paris 2012.
Rapport annuel 2011: Le risque, Cour de Cassation, Moury J. [red.], La Documentation française,
Paris 2011.

Gminne spółki komunalne a pośrednictwo
ubezpieczeniowe

Dorota Sylwestrzak

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.3.1

Abstract

Autorka prezentuje wniniejszym artykule zagadnienie możliwości prowadzenia przez gminne spółki komunalne
działalności gospodarczej wzakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Przedmiotem opracowania jest przede
wszystkim przedstawienie obowiązującego stanu prawnego, stanowiska judykatury oraz wykładnia podstawowych wtym zakresie regulacji z punktu widzenia oceny dopuszczalności aktywności gospodarczej gmin
wsektorze ubezpieczeń społecznych celem ustalenia, najakich zasadach działalność ta może być prowadzona.

 

Słowa kluczowe

gminne spółki komunalne, dystrybucja ubezpieczeń, gospodarka komunalna

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Banasiński C., Kulesza M., Ustawa o gospodarce komunalnej. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa
2002, Lex/el.
Brzezińska-Rawa A., Sylwestrzak D., [w:] Rola państwa w procesach podnoszenia konkurencyjności i innowacyjności przedsiębiorstw. Diagnoza istniejących uwarunkowań i barier prawnych
– perspektywy rozwoju, Brzezińska-Rawa A. [red.], CH Beck, Warszawa 2015.
Chyb N., Nieprawidłowości w funkcjonowaniu spółek komunalnych poza sferą użyteczności publicznej – analiza problemu, „Samorząd Terytorialny” 2015, nr 9.
Czublun P., Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2018, Legalis/el.
Etel M., Działalność gospodarcza jednostek samorządu terytorialnego – wybrane problemy,
https://www.law.muni.cz/sborniky/dny_prava_2012/files/Verejnafinancnicinnost/EtelMaciej.
pdf [dostęp: 4.03.2018].
Jurczyk Z., Zakres interwencji organu antymonopolowego w działalność gospodarczą gmin, UOKiK,
Warszawa 2011.
Kosikowski C., Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Komentarz, LexisNexis, Warszawa
2013, Lex/el.
Mrozowska-Bartkiewicz B., Jakie zmiany dla polskiego rynku ubezpieczeń przyniesie Dyrektywa
w sprawie dystrybucji ubezpieczeń?, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2016, nr 2.
Pokrzywniak J., [w:], T. Kwieciński, P. Lissoń, M. Porzeżyński, M. Prętki, A. Przybysz, A. Urbańczyk,
A. Wiercińska-Krużewska, Nowe zasady dystrybucji ubezpieczeń. Zagadnienia prawne,
Pokrzywniak J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2018, Lex/el.
Prętki M., [w:] T. Kwieciński, P. Lissoń, M. Porzeżyński, M. Prętki, A. Przybysz, A. Urbańczyk,
A. Wiercińska-Krużewska, Nowe zasady dystrybucji ubezpieczeń. Zagadnienia prawne,
Pokrzywniak J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2018, Lex/el.
Sylwestrzak D., Działalność gospodarcza jednostek samorządu terytorialnego poza sferą użyteczności publicznej – uwagi de lege lata i de lege ferenda, [w:] Sposoby realizacji zadań publicznych, Dolnicki B. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2017.
Szydło M., Ustawa o gospodarce komunalnej. Komentarz, Wydawnictwo Oficyna, Warszawa 2008,
Lex/el.
Szwedziak-Bork I., Nadużywanie pozycji dominującej przez przedsiębiorstwa ciepłownicze na lokalnych rynkach ciepła, „internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny” 2016, nr 4(5).
Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń. Komentarz, Machulak P., Ziemba J. [red.], CH Beck, Warszawa
2018, Legalis/el.
Wojtkowiak A., Kryterium zysku w odniesieniu do zasad prowadzenia działalności komunalnej
przez gminy, „Zeszysty Naukowe Instytutu Administracji AJD w Częstochowie” 2012, nr 1(5).
Zięty J.J., Ustawa o gospodarce komunalnej. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2014, Legalis/el.

Wspólne oświadczenie o zdarzeniu drogowym – wszystko co musisz o nim wiedzieć.

Przydarzyła Ci się stłuczka? Zastanawiasz się czy musisz wezwać policję? Nie chcesz tracić czasu? Wspólne oświadczenie o zdarzeniu drogowym jest akceptowane we wszystkich krajach Unii Europejskiej, a więc także przez ubezpieczycieli w Polsce. W zdecydowanej większości przypadków wzywanie policji na miejsce zdarzenia nie jest konieczne. Do załatwienia wszystkich formalności wystarczy wypełniony formularz. Warto wozić ten druk w samochodzie. Jeżeli przytrafi Ci się stłuczka, zyskujesz, bo:

Pamiętaj, że jeżeli w zdarzeniu drogowym ktokolwiek ucierpiał, masz obowiązek wezwać policję. Ponadto rekomendujemy wezwanie policji, gdy:

Pobierz: Formularz wspólnego oświadczenia – wersja polska

Pobierz: Formularz wspólnego oświadczenia – wersja polsko-angielska

Już 2,17 mln Polaków korzysta z prywatnej opieki zdrowotnej, mając polisy zdrowotne, jak wynika z najnowszych danych Polskiej Izby Ubezpieczeń.

Prognozuje się, że liczba ta będzie nadal rosła, zwłaszcza w kontekście zmniejszających się wydatków na świadczenia specjalistyczne zapewniane w ramach publicznej opieki zdrowotnej oraz coraz niższą ocenę jakości publicznej opieki zdrowotnej.
W III kwartale 2017 r. składka przypisana brutto na rynku dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych wzrosła o 21 proc. rdr i osiągnęła wartość 482,4 mln zł. Jak wynika z danych Polskiej Izby Ubezpieczeń, liczba posiadających polisy zdrowotne wzrosła aż o 23 proc. po III kwartale ubiegłego roku.

Polisy zdrowotne to inwestycja w zdrowie

 – Polacy dostrzegają problemy, z jakimi boryka się publiczna opieka zdrowotna, dlatego też coraz częściej sami inwestują w swoje zdrowie. Już teraz wydają ponad 40 mld zł, a niektóre zestawienia pokazują, że nawet 46 mld zł. To ogromna kwota – zauważa Dorota M. Fal, ekspert ds. ubezpieczeń zdrowotnych Polskiej Izby Ubezpieczeń. – Z najnowszego Europejskiego Konsumenckiego Indeksu Zdrowia wynika, że nasz kraj znalazł się na szóstym miejscu od końca. To pokazuje, że konieczne są niezbędne zmiany legislacyjne. Wzór powinniśmy czerpać z takich krajów europejskich, które znajdują się na szczycie rankingu jak Holandia, Szwajcaria, czy z państw skandynawskich.

Duży wpływ na wzrost kosztów publicznej opieki zdrowotnej ma także rozwój coraz nowszych technologii medycznych oraz leków. Ponadto obciążony i słabo regulowany bezpłatny dostęp do świadczeń medycznych powoduje m.in. nadmierne wykorzystywanie publicznej opieki zdrowotnej przez część pacjentów.
– Dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne gwarantują szybki dostęp do lekarza pierwszego kontaktu, większość zapewnia go w ciągu jednego, maksymalnie dwóch dni. To pozwala na szybką interwencję w przypadku zwykłego przeziębienia lub grypy. Gwarantowane najczęściej w polisach 5-7 dni oczekiwania na specjalistę, w porównaniu z czasem oczekiwania w publicznej opiece zdrowotnej, to ogromna różnica – podkreśla Dorota M. Fal. – Jak pokazują ostatnie statystyki na wizytę u ortopedy trzeba czekać 9-10 miesięcy, na tomografię dolnego odcinka kręgosłupa blisko pół roku, a na rezonans magnetyczny blisko 10 miesięcy.

Zdrowie jest ważne dla Polaków

Dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne stanowią również dużą wartość dla pracodawców. Jak wynika z raportu PIU „Jak ubezpieczenia zmieniają Polskę i Polaków” opublikowanego w listopadzie ubiegłego roku, dostęp do opieki medycznej jest w stanie skutecznie ograniczać nawet o 70 proc. absencję chorobową pracowników. To w dużej mierze wpływa na fakt, że obserwuje się dziś nie tylko wzrost liczby osób objętych ochroną, ale także rozszerzenie jej zakresu. Wyniki raportu potwierdzają, że przedsiębiorcy dostrzegają wartość prywatnej opieki zdrowotnej i zdają sobie sprawę z kosztów związanych z nieobecnością pracowników z powodu choroby. Straty określają nawet na 30 tys. zł w przeliczeniu na jednego pracownika rocznie.

Glosa do Wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z dnia 6 maja 2015 roku, sygn. akt I ACa 245/15
– Odpowiedzialność biura podróży za śmierć
uczestników podczas wycieczki fakultatywnej

Paulina Górna

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.2.6

Abstract

Glos odnosi się do wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 6 maja 2015 r. (sygn. I ACa 245/15). Autorka podejmuje rozważania dotyczące odpowiedzialności biura podróży za śmierć uczestników wycieczki fakultatywnej. Głównym przedmiotem analizy jest podstawa odpowiedzialności biura podróży oraz ocena prawna zaniedbań dokonanych przez biuro podróży.

 

Słowa kluczowe

odpowiedzialność biura podróży, śmierć uczestnika wycieczki fakultatywnej,

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Adamus R., Umowa o podróż, DIFIN, Warszawa 2012.
Cybula P., Usługi turystyczne. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2012.
Gospodarek J., Prawo turystyczne, PWN, Warszawa 2001.
Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck, Warszawa 2017.
Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1–44910, Pietrzykowski K. [red.], CH Beck, Warszawa 2015.
Nesterowicz M., Prawo turystyczne, Wolters Kluwer, Warszawa 2016.
Odpowiedzialność biur podróży a ochrona klientów w prawie polskim i Unii Europejskiej, Nesterowicz
M. [red.], Wyższa Szkoła Bankowa, Toruń 2013.
Prawo w praktyce biur podróży, Cybula P. [red.], LexisNexis, Warszawa 2006.
System prawa prywatnego. Tom VI. Prawo zobowiązań – część ogólna, Olejniczak A. [red.], CH Beck,
Warszawa 2018.
Szpunar A., Roszczenia z powodu śmierci osoby bliskiej, „Nowe Prawo” 1965, nr 3.
Turystyka a prawo. Aktualne problemy legislacyjne i konstrukcyjne, Cybula P., Raciborski J. [red.],
Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii, Sucha Beskidzka–Kraków 2008.
Globalny Kodeks Etyki w Turystyce z dnia 1 października 1999 r., Santiago, https://umww.pl/
attachments/article/25028/biura-podrozy-globalny-kodeks-etyki.pdf [dostęp: 2.06.2018].

Zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę osoby
najbliższej bezpośrednio poszkodowanego
a odpowiedzialność zakładów ubezpieczeń –
przegląd orzecznictwa

Katarzyna Chojecka
Katarzyna Wiśniewska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.2.5

Abstract

Problem przyznawania zadośćuczynień za krzywdę osoby najbliższej bezpośrednio poszkodowanego
jest wyzwaniem nie tylko dla zakładów ubezpieczeń, ale również dla sądów powszechnych. Artykuł
stanowi próbę opracowania niejednolitego orzecznictwa w przedmiotowych sprawach i podsumowania
jego konsekwencji dla rynku ubezpieczeniowego.
Wczęści pierwszej zostało opisane orzecznictwo sądów powszechnych zasądzające zadośćuczynienie pieniężne na rzecz osób najbliższych z uwzględnieniem rozszerzającej wykładni przepisów prawa
cywilnego. W części dalszej przedstawiono wyroki sądów powszechnych oddalające powództwa i odwołujące się do tradycyjnego rozumienia przepisów o ochronie dóbr osobistych. Następnie omówiono
uchwały Sądu Najwyższego, stanowiące próbę ujednolicenia wykładni przepisów w przedmiotowych
sprawach, oraz podkreślono ich znaczenie dla rynku ubezpieczeniowego. We wnioskach wskazano
na konieczność ustalenia stabilnych i spójnych reguł przyznawania rekompensaty za krzywdę osób
najbliższych w zakładach ubezpieczeń oraz zaakcentowano istotność uchwał Sądu Najwyższego dla
stworzenia jednolitej polityki w powyższym zakresie. Wpodsumowaniu podkreślono również konieczność stworzenia jasnych i niebudzących wątpliwości przepisów, które byłyby podstawą do zasądzania
należnych pokrzywdzonym rodzinom roszczeń.

 

Słowa kluczowe

zadośćuczynienie, osoby najbliższe, bezpośrednio pokrzywdzony, rynek ubezpieczeniowy, ochrona dóbr osobistych, dobra osobiste

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Bagińska E., Dopuszczalność dochodzenia przez osoby bliskie zadośćuczynienia w związku z doznaniem poważnej szkody na osobie przez bezpośrednio poszkodowanego, „Iustitia” 2016 nr
2(24).
Janiszewska B., O ustalaniu wysokości zadośćuczynienia za krzywdę, „Monitor Prawniczy” 2015,
nr 23.
Kaliński M., Ograniczenie indemnizacji do podmiotów bezpośrednio poszkodowanych w związku
z nowelizacją art. 446 Kodeksu Cywilnego, „Przegląd Sądowy” 2014, nr 3.
Michałowska K., Niemajątkowe wartości życia rodzinnego w polskim prawie cywilnym, www.sip.
legalis.pl [dostęp: 1.10.2018].
Szymańska vel Szymanek P., Zadośćuczynienie za poważny uszczerbek na zdrowiu najbliższego
członka rodziny, „Monitor Prawniczy” 2018, nr 11.
Wałachowska M., Roszczenie o zadośćuczynienie pieniężne za zerwanie więzi rodzinnych w razie
doznania przez osobę bliską poważnego uszczerbku na zdrowiu, „Przegląd Sądowy” 2017 nr 9.
Wniosek Rzecznika Finansowego z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. RF/108/17/TML w: https://rf.gov.
pl/pdf/RF_do_SN_zadosc_stany_wegetatywne1.pdf [dostęp: 16.07.2018].
Wniosek Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. DPP/WOPIII/0260/10/1/2017/
BW, „Biuletyn Sądu Najwyższego” 2017, nr 4.

Przeniesienie wierzytelności z umowy
ubezpieczenia majątkowego

Artur Gruszczyński

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.2.4

Abstract

Celem artykułu jest prawna analiza istotnego dla praktyki zagadnienia przenoszenia wierzytelności
z umowy ubezpieczenia majątkowego. Wtym zakresie autor szczególną uwagę poświęca analizie treści
przepisów art. 823 k.c. oraz 306–310 k.m. dotyczących przeniesienia praw z umowy ubezpieczenia
w razie zbycia przedmiotu ubezpieczenia, a także wyjaśnieniu stosunku tych przepisów do ogólnej
regulacji odnoszącej się do instytucji cesji. W dalszej części rozważań autor podejmuje próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy i w jakim zakresie jest dopuszczalne przeniesienie wierzytelności wynikającej z umowy ubezpieczenia na podmiot, który nie nabył wcześniej przedmiotu ubezpieczenia,
a także na taki podmiot, któremu nie przysługuje żaden inny interes majątkowy w stosunku do ubezpieczonego dobra.

 

Słowa kluczowe

przelew wierzytelności z umowy ubezpieczenia, cesja, zbycie przedmiotu ubezpieczenia, interes ubezpieczeniowy, ochrona ubezpieczeniowa, ubezpieczenie majątkowe.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Adamowicz M., Brodecki Z., Sodolska E., [w:] Kodeks morski. Komentarz, Pyć D., ZużewiczWiewiórowska I. [red.], System Informacji Prawnej LEX, 2012.
Bednarek M., Wzorce umów, [w:] System prawa prywatnego. Prawo zobowiązań – część ogólna.
Tom V, Łętowska E. [red.], CH Beck, Warszawa 2013.
Borysiak W., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Zobowiązania. Część ogólna, Tom III A., Osajda K.
[red.], CH Beck, Warszawa 2017
Brodecki Z., Glicz M., Serwach M., Prawo ubezpieczeń gospodarczych. Tom I. Komentarz, Wolters
Kluwer, Warszawa 2010.
Byczko S., Prawo ubezpieczeń gospodarczych – zarys wykładu, DIFIN, Warszawa 2013.
Byczko S., Interes ubezpieczeniowy. Aspekty prawne, DIFIN, Warszawa 2013.
Czachórski W., Zobowiązania, Zarys wykładu, LexisNexis, Warszawa 2009.
Fuchs D., Ochrona ubezpieczeniowa jako świadczenie główne ubezpieczyciela, „Prawo Asekuracyjne”
2006, nr 2.
Gawlik Z., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz LEX. Zobowiązania. Część szczegółowa, Kidyba A. [red.],
Wolters Kluwer, Warszawa 2014.
Klein A., Elementy zobowiązaniowego stosunku prawnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego,
Wrocław 2005.
Kondek M., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Zobowiązania, Osajda K. [red.], CH Beck,
Warszawa 2013.
Kowalewski E., Prawo ubezpieczeń gospodarczych, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–
Toruń 2002.
Kozieł G., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część ogólna, Kidyba A. [red.],
Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
Krajewski M., Umowa ubezpieczenia. Art. 805–834 k.c. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2016.
Krajewski M., Przydatność i treść pojęcia ochrony ubezpieczeniowej, [w:] Gnela B., Szaraniec M.,
Kierunki rozwoju ubezpieczeń gospodarczych w Polsce. Wybrane zagadnienia prawne, DIFIN,
Warszawa 2013.
Kucharski B., Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
Kuropatwiński J., Umowne wierzytelnością przyszłą, TNOiK, Toruń–Bydgoszcz 2007.
Machnikowski P., Struktura zobowiązania, [w:] System prawa prywatnego. Tom V. Prawo zobowiązań – część ogólna, Łętowska E. [red.], CH Beck, Warszawa 2013.
Machnikowski P., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck,
Warszawa 2017.
Mojak J., Obrót wierzytelnościami, LexisNexis, Warszawa 2012.
Mojak J., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II, Pietrzykowski K. [red.], CH Beck, Warszawa 2011.
Ogiegło L., Zlecenie, [w:] System prawa prywatnego. Tom VII. Prawo zobowiązań – część szczegółowa, Rajski J. [red.], CH Beck, Warszawa 2011.
Ogiegło L., [w]: Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz do art. 450–1088. Przepisy wprowadzające,
Pietrzykowski K. [red.], CH Beck, Warszawa 2013.
Olejniczak A, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część ogólna, Kidyba A.
[red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2014.
Orlicki M., Umowa ubezpieczenia, [w:] System prawa prywatnego. Tom VIII. Prawo zobowiązań –
część szczegółowa, Panowicz-Lipska J. [red.], CH Beck, Warszawa 2011.
Pasieka S., Prawne aspekty przelewu wierzytelności konsumenckiej, [w:] Gnela B., Ochrona konsumentów usług finansowych. Wybrane zagadnienia prawne, Wolters Kluwer, Warszawa 2007.
Pokrzywniak J., Komentarz do niektórych przepisów Kodeksu cywilnego, [w:] Orlicki M.,
Pokrzywniak J., Umowa ubezpieczenia. Komentarz do nowelizacji Kodeksu cywilnego, Wolters
Kluwer, Warszawa 2008.
Popiołek W., [w:] Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1–44910, Pietrzykowski K. [red.], CH
Beck, Warszawa 2015.
Radwański Z., Olejniczak A., Prawo cywilne – część ogólna, CH Beck, Warszawa 2015.
Radwański Z., Olejniczak A., Zobowiązania – część ogólna, CH Beck, Warszawa 2012.
Safjan M., [w:] Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1–44910, Pietrzykowski K. [red.], CH Beck,
Warszawa 2015.
Sikorski G., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Ciszewski J. [red.], LexisNexis, Warszawa 2014.
Szpunar A., Charakter prawny polisy ubezpieczeniowej, „Prawo Asekuracyjne” 1999, nr 2.
Szpunar A., [w:] System prawa cywilnego. Tom III. Część II, Grzybowski S.[red.], Zakład Narodowy
im. Ossolińskich, Wrocław 1976.
Wąsewicz A., Umowa ubezpieczenia, [w:] Ubezpieczenia w gospodarce rynkowej, Sanganowski T.
[red.], Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Poznań 2002.
Zawada K., Przelew wierzytelności, [w]: System prawa prywatnego. Tom VI. Prawo zobowiązań –
część ogólna, Olejniczak A. [red.], CH Beck, Warszawa 2009.