Pojęcie zbiorowych interesów konsumentów
w dyrektywie 2009/22/WE oraz w propozycji
„nowego ładu dla konsumentów”

Hanna Misiak

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.2.3

Abstract

Obowiązująca w europejskim prawie definicja zbiorowych praw konsumentów ma charakter negatywny
i sprowadza się do stwierdzenia, że zbiorowym interesem konsumentów nie jest suma indywidualnych
interesów konsumentów. Definicja ta stała się przedmiotem krytyki w doktrynie. Komisja Europejska
w kwietniu 2018 roku w ramach pakietu „Nowy ład dla konsumentów” zaproponowała jej zmianę.
Postulowana zmiana wiąże omawiane pojęcie jedynie z prawem cywilnym, usuwając je zarazem z zakresu aktywności organów administracyjnych.

 

Słowa kluczowe

dyrektywa 2009/22/WE, nowy ład dla konsumentów, ochrona konsumentów, powództwo przedstawicielskie, zbiorowe interesy konsumentów.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Borkowski Ł., Chmielewski K., Naruszenie zbiorowych interesów konsumentów w orzecznictwie
i praktyce gospodarczej – zarys problematyki, „Zeszyty Naukowe Prawa Konstytucyjnego”
2017, nr 10.
Cappelletti M., Formazioni sociali e interessi di gruppo davanti alla giustizia civile, „Rivista di diritto processuale” 1975.
Donzelli R., La tutela giurisdizionale degli interessi collettivi, Jovene, Neapol 2008.
Graziuso E., La tutela del consumatore contro le clausole abusive, Giuffrè, Mediolan 2010.
Kohutek K., Sieradzka M., Ustawa o ochronie konkurencji i konsumenta. Komentarz, Wolters Kluwer,
Warszawa 2008.
Menchini S.[red.], Le azioni seriali, Edizioni Scientifiche Italiane, Neapol 2008.
Oxford English Dictionary, www.oed.com [dostęp: 21.09.2018].
Safjan M., Gorywoda Ł., Jańczuk A., Taking Collective Interest of Consumers Seriously: A View from
Poland, EUI Working Paper 2008, nr 26, San Domenico di Fiesole 2008.
Sieradzka M., Wykładnia pojęcia „zbiorowy interes konsumentów” na tle orzecznictwa, „Glosa”
2008, nr 3.
Sieradzka M., Instrumenty ochrony konsumentów w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów
z 2007 r. – potrzeba zmian?, „internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny” 2012, nr 2.
Sieradzka M., Próba dookreślenia terminu „zbiorowy interes konsumentów” – definicja oraz jej
wyznaczniki, Krajowa Konferencja Konsumencka, Katowice 9 maja 2016.
Skoczny T., Jurkowska-Gomułka A., Miąsik D., Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów.
Komentarz, CH Beck, Warszawa 2009.
Słownik języka polskiego PWN, www.sjp.pl [dostęp: 21.09.2018].
Szydło M., Publicznoprawna ochrona zbiorowych interesów konsumentów, „Monitor Prawniczy”
2004, nr 17.
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz, Banasiński C., Piontek E. [red.], Wolters
Kluwer Polska, Warszawa 2009.
Warkałło W., Odpowiedzialność odszkodowawcza. Funkcje, rodzaje, granice, PWN, Warszawa 1972.
Wesołowska I., Przesłanki uznania praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, „internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny” 2014, nr 4.

Interes ubezpieczeniowy w ubezpieczeniu mienia
posiadanego na innej podstawie niż prawo
własności

Paulina Wyszyńska-Ślufińska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.2.2

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest wskazanie zakresu i granicy interesu ubezpieczeniowego w ubezpieczeniu mienia posiadanego na innej podstawie niż prawo własności. Autorka wskazuje, kiedy ubezpieczenia mienia jest dopuszczalne, a także jakie są konsekwencje braku interesu ubezpieczeniowego
w razie uprzednio zawartej umowy ubezpieczenia mienia.

 

Słowa kluczowe

: ubezpieczenie, interes ubezpieczeniowy, ubezpieczenie mienia, ubezpieczenia mienia
posiadanego na innej podstawie niż prawo własności.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Bagińska E., Aggregation and divisibility of damage in Poland: tort law and insurance, [w:] Tort
and Insurance law, vol. 26, Aggregation and divisibility of damage, Oliphant K. [red.], Springer,
Vienna 2009.
Botes E.; Kloppers H., Insurable interest as a requirement for insurance contracts: A comparative
analysis, 26 Afr. J. Int’l & Comp. L. 130, 2018.
Byczko S., Interes ubezpieczeniowy. Aspekty prawne, DIFIN, Warszawa 2013.
Dubis W., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck, Warszawa
2017.
Kliszcz J., Praktyczne spojrzenie brokera na problematykę zarządzania ryzykiem, [w:] Ryzyko
ubezpieczeniowe. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki, Serwach M. [red.], Wydawnictwo
Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2013.
Kondek J.M., [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III B, Osajda K. [red.], CH Beck, Warszawa 2017
Kowalewski E., Prawo ubezpieczeń gospodarczych, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–
Toruń 2002.
Kowalewski E., Wprowadzenie do teorii interesu ubezpieczeniowego, [w:] Ubezpieczenia w gospodarce rynkowej, Wąsiewicz A. [red.], Bydgoszcz 1997.
Krajewski M., Umowa ubezpieczenia. Art 805–834 k.c. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2016.
Malinowska K., Zarządzanie ryzykiem w ubezpieczeniach mienia, [w:] Ryzyko ubezpieczeniowe. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki, Serwach M. [red.], Wydawnictwo Uniwersytetu
Łódzkiego, Łódź 2013.
Mikołajewicz M., Problematyka ‘pure economic loss’ ze szczególnym uwzględnieniem szkody wyrządzonej przez adwokata, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2010, nr 2.
Orlicki M., [w:] Prawo umów handlowych. System prawa handlowego. Tom 5, Stec M. [red.], CH Beck,
Warszawa 2017.
Orlicki M., Pokrzywniak J., Umowa ubezpieczenia. Komentarz do nowelizacji do kodeksu cywilnego, Wolters Kluwer, Warszawa 2007.
Pokorzyński L., Dochodzenie roszczenia o odszkodowanie ubezpieczeniowe, „Ruch Prawniczy,
Ekonomiczny i Socjologiczny” 1973, nr 35, z. 2.
Pokrzywniak J., [w:] Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz, Gutowski M., CH Beck, Warszawa 2016.
Raczyński A., [w:] Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz, Gutowski M., CH Beck, Warszawa 2016.
Song M., Insurable interest in the law of marine insurance, 1 Southampton Student L. Rev. 75, 2011.
Stefanicki R., Interes ubezpieczeniowy w świetle art. 821 Kodeksu cywilnego, [w:] Kierunki rozwoju ubezpieczeń gospodarczych w Polsce. Wybrane zagadnienia prawne, Gnela B., Szaraniec
M. [red.], DIFIN, Warszawa 2013.

Bliskie powiązania między agentem
ubezpieczeniowym a innymi podmiotami
w świetle ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r.
o dystrybucji ubezpieczeń

Michał Romanowski
Piotr Haiduk
Wojciech Grabowski

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.2.1

Abstract

Zgodnie z nową ustawą o dystrybucji ubezpieczeń, która stanowi implementację Dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/97 w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (tzw. IDD), agenci ubezpieczeniowi niebędący osobami fizycznymi mogą wykonywać działalność agencyjną wyłącznie jeżeli bliskie
powiązania tych agentów nie uniemożliwiają Komisji Nadzoru Finansowego sprawowania skutecznego
nadzoru. W tym kontekście dla praktyki rynku ubezpieczeniowego, a zwłaszcza agentów ubezpieczeniowych oraz podmiotów, które zamierzają prowadzić działalność agencyjną, rozumienie pojęcia „bliskich powiązań” ma kluczowe znaczenie. Artykuł wskazuje proponowaną wykładnię pojęcia „bliskich
powiązań”, a także prezentuje je w świetle funkcjonujących powszechnie w życiu gospodarczym grup
kapitałowych (holdingów) oraz oddziałów tworzonych przez ubezpieczycieli.

 

Słowa kluczowe

agenci ubezpieczeniowi, dystrybucja, IDD, bliskie powiązania, KNF, holding oraz oddziały.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

M. Romanowski, Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Komentarz, wyd. 2,
Warszawa 2003,
S. Sołtysiński (red.) Prawo spółek kapitałowych. System Prawa Prywatnego t. 17A, wyd. 2,
Warszawa 2015,
M. Szczepańska (red.), P. Wajda (red.) Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
Warszawa 2016.

9 stycznia 2018 r. podczas nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Polskiej Izby Ubezpieczeń wręczone zostały odznaki „Za zasługi dla ubezpieczeń”. PIU od lat nagradza osoby i instytucje za ich pracę na rzecz samorządu branżowego oraz ogromny wkład w rozwój polskiego rynku ubezpieczeniowego.
Odznaki otrzymali:

Kompensacja następstw wypadków związanych
z ruchem samochodów autonomicznych
w Stanach Zjednoczonych

Katarzyna Wałdoch

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2019.1.3

Abstract

Celem artykułu jest omówienie problemu dostosowania obecnie obowiązujących wStanach Zjednoczonych
regulacji prawnych dotyczących kompensacji następstw wypadków związanych z ruchem samochodów autonomicznych do masowej sprzedaży pojazdów tego rodzaju. W pierwszej części opracowania
analizie poddano kwestię odpowiedzialności za spowodowanie wypadku komunikacyjnego, w tym
odpowiedzialności kierowców oraz producentów pojazdów. Przedstawiono także kwestię odpowiedzialności za szkody spowodowane działaniem komputerów. W drugiej części artykułu przeanalizowano
istotę obowiązkowych ubezpieczeń. Zwrócono uwagę na problem niedostosowania ich do pojazdów
autonomicznych. Wskazano także możliwe kierunki rozwoju ustawodawstwa, w tym propozycję stworzenia funduszu odszkodowań dla poszkodowanych w wypadkach z udziałem pojazdów samojezdnych.

 

Słowa kluczowe

samochody autonomiczne, nowe technologie, ubezpieczenia, odpowiedzialność,
Fundusz Ubezpieczeń.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Bagińska E., Odpowiedzialność za produkt w USA, TNOiK, Toruń 2000.
Brodsky J., Autonomous vehicle regulation: how an uncertain legal landscape may hit the brakes
on self-driving cars, „Berkeley Technology Law Review” 2016, nr 31.
Czenko M., Odpowiedzialność za szkodę spowodowaną ruchem pojazdu autonomicznego w systemie amerykańskiego prawa cywilnego, „Zeszyt Studenckich Kół Naukowych Wydziału Prawa
i Administracji UAM” 2017, nr 7.
Duffy S., Hopkins J., Sit, Stay, Drive: The Future of Autonomous Car Liability, „Science and Technology
Law Review” 2013, nr 3.
Gurney J., Sue My Car Not Me: Products Liability and Accidents Involving Autonomous Vehicles,
„University of Illinois Journal of Law, Technology & Policy” 2013, nr 247.
Kompensacja szkód komunikacyjnych, Ludwichowska K. [red.], Poltext, Warszawa 2011.
Ludwichowska K., Odpowiedzialność cywilna i ubezpieczeniowa za wypadki samochodowe, TNOIK,
Toruń 2008.
Neumann T., Perspektywy wykorzystania pojazdów autonomicznych w transporcie drogowym
w Polsce, „AUTOBUSY – Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe” 2018, nr 12.
Nidhi K., Anderson J., Wachs M., Liability and Regulation of Autonomous Vehicle Technologies,
California PATH Research Report, Berkeley 2009.
On Robots and Insurance Bertolini A., Pagliai T. [Ed.], Springer Netherlands, 2016.
Pearl T., Compensation at the Crossroads: Autonomous Vehicles and Alternative Victim Compensation
Schemes, „William & Mary Law Review” 2018, nr 60.
Ravid O., Don’t Sue Me, I Was Just Lawfully Texting & Drunk When My Autonomous Car Crashing
into You, „Southwestern Law Review” 2014, nr 44.
Schroll C., Splitting the Bill: Creating a National Car Insurance Fund to Pay for Accidents in Autonomous
Vehicles, „Northwestern Law Review California” 2015, nr 3.
Smith B., Automated driving and product liability, „Michigan State Law Review” 2017, nr 1.
Thierer A., Hagemann R., Removing Roadblocks to Intelligent Vehicles and Driverless Cars, „NYU
Annual Survey of American Law” 2015, nr 19.
Tokarczyk R., Prawo amerykańskie, Wolters Kluwer, Warszawa 2011.

Skutki prawne nieudzielenia w terminie
odpowiedzi na reklamację klienta
podmiotu rynku finansowego

Ewa Bagińska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.1.2

Abstract

W artykule zbadano skutki prawne braku lub opóźnienia odpowiedzi na reklamację klienta rynku finansowego na podstawie ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym.Wykładnia art. 8 ustawy reklamacyjnej prowadzi
Autorkę do wniosku, że przepis ten przez wskazanie fikcji uznania zasadności reklamacji wywołuje
skutki w rozkładzie ciężaru dowodu w postępowaniu sądowym dotyczącym przedmiotu reklamacji.
W procesie sądowym zatem pozwany podmiot rynku finansowego może kwestionować zasadność
dochodzonego przez klienta roszczenia tak co do zasady, jak i co do wysokości.

 

Słowa kluczowe

brak odpowiedzi na reklamację klienta rynku finansowego, podmioty rynku finansowego, procedura reklamacyjna

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Antoniuk J.R., w: Ustawa o prawach konsumenta. Kodeks cywilny. Komentarz [The Act on Consumer
Rights, The Civil Code, Commentary], (red.) B. Kaczmarek-Templin, P. Stec, D. Szostek
Czech T., Odpowiedź przedsiębiorcy na reklamację konsumenta [The trader’s response to the
consumer’s complaint], Prawo i praktyka. Temidium 2017 r., nr 7, s. 39.
Habryn-Chojnacka E., w: (red.) M. Gutowski, Kodeks cywilny, Komentarz, t. II [The Civil Code,
Commentary, vol. II], Warszawa 2016
Jezioro J., w: (red.) E, Gniewek, P. Machnikowski, Kodeks cywilny. Komentarz [The Civil Code,
Commentary, , Warszawa 2016.
Kołodziej A., w: Ustawa o szczególnychwarunkach sprzedaży konsumenckiej. Komentarz [the Act
on Conditions of a Consumer Sale] (red.) J. Jezioro, 2010
Kopaczyńska-Pieczniak K., „Rękojmia konsumencka”według znowelizowanych przepisówkodeksu cywilnego [Consumer warranty according to the revised provisions of the civil code], w:
Ochrona strony słabszej stosunku prawnego, Księga Jubileuszowa ofiarowana Profesorowi
Adamowi Zielińskiemu, red. nauk. M. Boratyńska, Warszawa 2016.
Kowalewski E., Ziemiak M. P., Ustawa reklamacyjna a obrót ubezpieczeniowy (część I) [The complaint law and insurance business (part I)], Wiadomości Ubezpieczeniowe 3/2015
Pecyna M., Ustawao sprzedaży konsumenckiej.Komentarz [The Act on Consumer sales. Commentary],
2007
Pisuliński J., w: (red.) J Rajski, System Prawa Prywatnego, Prawo zobowiązań – część szczegółowa t. 7 [The System of Private Law, The Law of Obligations – particular part, vol. 7] Warszawa.
Szczotka J., Sprzedaż konsumencka.Komentarz [Consumer sales. Comentary], Lublin 2004, s. 71–72.
Trzaskowski R., w: (red.) J. Gudowski, Komentarz do kodeksu cywilnego, t. III, cz. 2 [The Civil Code,
Commentary, vol. III, part 2], Warszawa 2013.
Zoll F. Rękojmia. Odpowiedzialność sprzedawcy [Warranty. Seller’s liability], Warszawa 2018.

Ustawa reklamacyjna a obrót ubezpieczeniowy
(Część II)

Eugeniusz Kowalewski
Michał P. Ziemiak

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.1.1

Abstract

Uchwalona w sierpniu 2015 r. ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego
i o Rzeczniku Finansowym stała się ważnym instrumentem dla ubezpieczających, ubezpieczonych oraz
poszkodowanych w sporach toczonych z zakładami ubezpieczeń. Z dniem 1 października 2018 r., tj.
z dniem wejścia w życie ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, procedury reklamacyjne rozszerzone zostaną o pośredników ubezpieczeniowych (agentów i brokerów ubezpieczeniowych), a dostęp do tychże
procedur w obrocie ubezpieczeniowym – mocą art. 16 ustawy dystrybucyjnej – zyskają także osoby
prawne oraz niektóre tzw. niepełne osoby prawne. Podobnie jak miało to miejsce prawie 3 lata temu,
uchwalone przepisy budzą pewne wątpliwości, m.in. co do przyświecającej im aksjologii jak i sposobu ich stosowania. Wszystko to sprawia, że konieczna i nieodzowna jest analiza nowych rozwiązań.

 

Słowa kluczowe

reklamacje, procedura reklamacyjne, Rzecznik Finansowy, dystrybucja ubezpieczeń

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

B. Bronisz, Ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o rzeczniku
finansowym, Monitor Prawa Bankowego, 2016, nr 3
T. Czech, Konsekwencje nierozpatrzenia reklamacji klienta instytucji finansowej w wymaganym
terminie, Monitor Prawa Bankowego, 2016, nr 4
P. Czublun (red.), Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń. Komentarz, Warszawa 2018
E. Kowalewski, M.P. Ziemiak, Ustawa reklamacyjna a obrót ubezpieczeniowy [Część I], Wiadomości
Ubezpieczeniowe 2015, nr 3
D.Maśniak, Znaczenie ustawowych zasad wnoszenia reklamacji i powołania Rzecznika Finansowego
dla rynku ubezpieczeniowego, Prawo Asekuracyjne 2015, nr 4
T.Młynarski, Kilka uwag o pojęciu klienta podmiotu rynku finansowego, Prawo Asekuracyjne 2018, nr 1
R. Stefanicki, Kilka uwag na temat ustawy o rozpatrywaniu reklamacji, Radca Prawny 2016, nr 3
M.P. Ziemiak, Informacja o produkcie ubezpieczeniowym i tzw. karta informacyjna produktu. Kilka
uwag na tle artykułów 8 i 9 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń [w:] K. Malinowska (red.),
A.Tarsiuk (red.), Insurance Challanges of Anno Domini 2018, Warszawa 2018 (w druku)
M.P. Ziemiak, Umowa ubezpieczenia jako uzupełnienie towaru lub usługi. Klika uwag na tle artykułu 3 projektu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, [w:] B. Gnela (red.), M. Szaraniec (red.),
Dystrybucja usług ubezpieczeniowych. Wybrane zagadnienia prawne, Warszawa 2017
Istotny pogląd złożony przez Rzecznika Finansowego w sprawie toczącej się przed Sądem
Najwyższym (sygn.. akt III CZP 113/17) (dostępny na: www.rf.gov.pl).

Thriving in a changing world – opportunities and
challenges for private health insurance companies

Tobias Schneider

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.1.8

Abstract

The health insurance market in Poland reflects global trends – such as the rising awareness of personal health impact on quality of life. As a consequence, the health insurance market has seen substantial growth during the last years, which is forecasted to continue at over 20 percent more than life or P&C insurance globally. However, private health insurance has not yet unlocked its full potential.

 

Słowa kluczowe

health insurance market, private health insurance

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Znaczenie klasyfikacji ICF w opisie
niepełnosprawnośc

Dorota M. Fal

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.1.7

Abstract

Znalezienie właściwego, zrozumiałego na całym świecie sposobu opisu funkcjonowania człowieka –
z jego niepełnosprawnością w świetle starzenia się społeczeństw, zjawiska globalizacji i rosnącego
zapotrzebowania systemów opieki zdrowotnej oraz opieki społecznej – wydaje się bardzo istotne.
Odpowiedź na to zapotrzebowanie znalazła Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Opracowany
przez nią ICF (International Classification of Functioning, Disability and Health – Międzynarodowa
Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia) jest często opisywany jako zintegrowany biopsychospołeczny model funkcjonowania i niepełnosprawności. Klasyfikacja dostarcza standard języka i wspólne ramy służące opisowi zdrowia człowieka i zagadnień powiązanych ze zdrowiem.
Istotne jest, że ICF nie jest klasyfikacją ludzi, ale opisuje sytuację każdej osoby w szeregu związanych
ze zdrowiem lub zdrowiem obszarów. Autorka omawia strukturę ICF, pokazując na przykładach, w jaki
sposób skład kodów numerycznych oraz kategorii opisuje stan funkcjonowania pacjenta w sposób
zrozumiały dla specjalistów różnych dziedzin na całym świecie.

 

Słowa kluczowe

ICF, Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia,
niepełnosprawność, rehabilitacja, czynniki kontekstowe, czynniki osobowe, WHO.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Cieza A., Sabariego C., Bickenbach J., Chatterji S., Rethinking Disability, „BMC Medicine” 26.01.2018,
https://bmcmedicine.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12916–017–1002–6 [dostęp:
18.02.2018].
Disability and health, http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs352/en/ [dostęp: 18.02.2018].
ICF – nowe spojrzenie na człowieka, Fal D.M., Wilmowska-Pietruszyńska A. [red.], https://piu.org.
pl/wydawnictwo/icf-nowe-spojrzenie-na-czlowieka/ [dostęp: 18.02.2018].
Wilmowska-Pietruszyńska A., Bilski D., Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania,
Niepełnosprawności i Zdrowia Niepełnosprawności i Zdrowia, httpds://www.pfron.org.pl/fileadmin/files/0/324_01-Anna_Wilmowska-Pietruszynska.pdf [ostęp: 18.02.2018].

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 26 stycznia 2017 r.,
sygn., I ACa 760/161

Mirosław Nesterowicz

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2018.1.6

Abstract

Glosa odnosi się do wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt. I Aca 760/16. Sąd uznał, że ubezpieczyciel lekarza ponosi odpowiedzialność za naruszenie praw pacjenta (w tym zgody na leczenie i prawa do informacji), co powoduje powstanie prawnego obowiązku wypłaty zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową

 

Słowa kluczowe

zabieg medyczny, zgoda na zabieg medyczny, ubezpieczenie, szkoda niemajątkowa, zadośćuczynienie, odszkodowanie

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

E. Gniewek, P. Machnikowski, Kodeks cywilny. Komentarz (art. 822), Legalis 2017
M. Nesterowicz, Prawo medyczne, wyd. XI, Toruń 2016
M. Nesterowicz, E. Kowalewski, Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej a ochrona poszkodowanego, NP 7–8/1976
M. Nesterowicz, M.Wałachowska, Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy leczeniu w związku z nowym pozasądowym systemem kompensacji szkód medycznych (w:) Kompensacja
szkód wynikłych ze zdarzeń medycznych. Problematyka cywilnoprawna i ubezpieczeniowa
(red. E. Kowalewski), Toruń 2011
M. Picard, A. Besson, Les assurances terrestres en droit français, t. I, Paryż 1970, s. 552; H. Moeller,
De la double nature de l’action directe (w:) Études offertes à Monsieur le Professeur André
Besson, Paryż 1972
L. Pokorzyński, Odpowiedzialność ubezpieczyciela wobec ofiar wypadków komunikacyjnych w systemach prawnych Europy Zachodniej, Studia Ubezpieczeniowe, t. 2, Warszawa-Poznań 1975
K. Osajda, Kodeks cywilny. Komentarz (art. 822), Legalis 2017
M. Picard, A. Besson, Les assurances terrestres en droit français, t. I, Paryż 1970, s. 552; H. Moeller,
De la double nature de l’action directe (w:) Études offertes à Monsieur le Professeur André
Besson, Paryż 1972,
Por. M. Serwach (w:) Prawo ubezpieczeń gospodarczych (red. E. Kowalewski), Prawo ubezpieczeń gospodarczych, wyd. 3, Bydgoszcz-Toruń 2006, s. 409; H. Ciepła (w:) Kodeks cywilny.
Komentarz, Tom V. Zobowiązania. Część szczególna (red. J. Gudowski), WKP 2017