Glosa aprobująca do uchwały Sądu najwyższego z dnia 24 stycznia 2020 roku (sygn. III czP 51/19)

Katarzyna Wałdoch

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2021.1.6

Abstract

Celem niniejszej glosy jest omówienie uchwały Sądu Najwyższego zdnia 24stycznia 2020roku, wydanej wsprawie osygn. akt IIICZP 51/19. Uchwała została wydana wodpowiedzi nazagadnienie prawne skierowane przez sąd okręgowy wSzczecinie wzwiązku zrozbieżnościami worzecznictwie sądów powszechnych. Orzeczenie dotyczy charakteru prawnego kwoty wypłacanej przez ubezpieczy-ciela wprzypadku przedterminowego rozwiązania umowy ubezpieczenia nażycie zubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Wocenie autorki Sąd Najwyższy prawidłowo wskazał, żewypłata kwoty pie-niężnej przez ubezpieczyciela wprzypadku przedterminowego rozwiązania umowy ubezpieczenia na życie zubezpieczeniowym funduszem kapitałowym nie jest świadczeniem głównym wrozumieniu art.3851 §1 zd. 2k.c. Autorka twierdzi, żewydanie kwoty wykupu nie stanowi świadczenia wrozu-mieniu art.353 k.c. Postanowienia umowy określające „świadczenie wykupu, wartość wykupu, kwotę wykupu” podlegają zatem kontroli zpunktu widzenia ich abuzywności.

 

Słowa kluczowe

ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy, świadczenie wykupu, wartość wykupu, umowa ubezpieczenia, rozwiązanie umowy

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

BednarekM., [w] System prawa prywatnego. Prawo zobowiązań – część ogólna. Tom V, Łętowska E. [red.], Legalis 2020.
Kamieński W., Glosa dowyroku Sądu Apelacyjnego wWarszawie zdnia 14 maja 2010 r., „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2012, nr 2(13).Kamieński W., Główne świadczenia stron umowy ubezpieczenia nażycie zubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2014, nr 17.Kucharski B., Świadczenie ubezpieczyciela wumowie ubezpieczenia mienia, Lex 2019.Machnikowski P., Zagadnienia prawne iekonomiczne dotyczące umów ubezpieczeń nażycie, Szczepańska M. [red.], Lex 2017.Raport Rzecznika Finansowego, Ubezpieczenia nażycie zubezpieczeniowym funduszem kapi-tałowym, Warszawa 2012.Raport Rzecznika Finansowego, Ubezpieczenia nażyciezubezpieczeniowym funduszem kapita-łowym. Część II, Warszawa 2016.Romanowski M., Czy świadczenie wykupu wumowach zUFK jest świadczeniem głównym?, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2016, nr 2.Rzetecka-Gil A., Kodeks cywilny. Komentarz. Zobowiązania – część ogólna, Lex 2011.Skubisz-Kępka K., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna (art.353–534), Fras M., Habdas M. [red.], Lex 2018.Szczepańska M., Wypłata wartości wykupu wumowie ubezpieczenia nażycie zubezpieczeniowym funduszem kapitałowym – charakter prawny świadczenia,„Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2015, nr 3.Trzaskowski R., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna,Gudowski J. [red.], Lex 2017.

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 11 września 2020 roku (III CZP 90/19). Deliktowa odpowiedzialność odszkodowawcza względem leasingobiorcy

Maciej Kaliński

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2021.1.5

Abstract

W glosie zanalizowano argumentację Sądu Najwyższego dotyczącą uznania leasingobiorcy zapo-szkodowanego wreżimie odpowiedzialności deliktowej. Autor poddaje krytyce argumentację Sądu Najwyższego, wszczególności pogląd, żezaposzkodowanego można uznać podmiot uprawniony dorzeczy wramach prawa ocharakterze obligacyjnym. Autor uznaje zaszkodę postronie właściciela przedmiotu leasingu nie tylko szkody bezpośrednie, ale także pośrednie, takie jak wydatki nanajem pojazdu zastępczego albo naprawę. Przyjmuje, żedokonywanie napraw przedmiotu leasingu zasadniczo obciąża leasingobiorcę. Wtakiej sytuacji bardzo trudne staje się wskazanie normy, której naru-szenie przez sprawcę uzasadniałoby przesądzenie bezprawności, koniecznej doprzyjęcia jego winy. Autor proponuje ocenę roszczeń leasingobiorcy względem dłużnika deliktowego w ramach konstrukcji negotiorum gestio, awszczególności – negotium suum et meum.

 

Słowa kluczowe

leasing, odszkodowanie, odpowiedzialność odszkodowawcza

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Agopszowicz A., Odpowiedzialność zaszkody wyrządzone robotami górniczymi, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1964.Brzozowski A., Jastrzębski J., Kaliński M., Kocot W., Skowrońska-Bocian E., Zobowiązania. Część szczegółowa, Wolters Kluwer, Warszawa 2021.Domański l., Instytucje kodeksu zobowiązań. Komentarz teoretyczno-praktyczny. Część szcze-gólna, Drukarnia K.Kowalewskiego, Warszawa 1938.Drapała P., Prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia. Konstrukcja prawna, Warszawa 2010.grzybowski S., Glosa dowyroku Sądu Najwyższego z24 maja 1963 r., III CR 161/62, „Państwo iPrawo” 1964, nr 12.Kaliński M., Szkoda namieniu ijej naprawienie, CH Beck, Warszawa 2014.Katner W., Umowa leasingu aodpowiedzialność odszkodowawcza, [w:] Studia zprawa prywat-nego. Księga pamiątkowa kuczci Profesor Biruty Lewaszkiewicz-Petrykowskiej, Szpunar A. [red.], Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1997.lackoroński B., Odpowiedzialność cywilna zapośrednie naruszenia dóbr, lexisNexis, Warszawa 2013.Machnikowski P., Swoboda umów według art.3531 k.c. Konstrukcja prawna, CH Beck, Warszawa 2005.Namitkiewicz J., Kodeks zobowiązań. Komentarz dla praktyki. Tom II, Wydawnictwo „Kolumna”, Łódź 1949.
orlicki M., Glosa douchwały Sądu Najwyższego z11 września 2020 roku (III CZP 90/19), „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2020, nr 4.Ziemiak M., Piątkowski P., Glosa douchwały Sądu Najwyższego z11 września 2020 roku III (CZP 90/19), „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2020, nr 4.Ziemiak M., Piątkowski P., Problematyka VAT wodszkodowaniach wypłacanych zobowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zaszkody wpojazdach będących przedmiotem leasingu, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2020, nr 2.

Sytuacja prawna ubezpieczyciela OC jako współdłużnika w postępowaniu restrukturyzacyjnym

Piotr Kempiński
Michał Olejniczak

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2021.1.4

Abstract

Niniejszy artykuł stanowi próbę opisania wpływu, jaki może wywrzeć postępowanie restrukturyza-cyjne ubezpieczającego nasytuację prawną ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej. Autorzy poruszyli kwestie charakteru wierzytelności odszkodowawczej wpostępowaniu restrukturyzacyjnym, współuczestnictwa ubezpieczyciela wdługu poddawanego restrukturyzacji ubezpieczającego oraz in-stytucji regresu nietypowego wpostępowaniu restrukturyzacyjnym. Wskazana problematyka nie była dotychczas przedmiotem analizy wliteraturze naukowej.Kluczowym zagadnieniem poruszonym wniniejszym artykule sąlosy odpowiedzialności ubez-pieczyciela pozatwierdzeniu układu, wktórym wierzyciele zadecydowali oredukcji wierzytelności odszkodowawczej. Materia ta została omówiona zuwzględnieniem analizy akcesoryjnego charak-teru odpowiedzialności ubezpieczyciela OC. Autorzy dokonali wtym zakresie omówienia stanowisk orzecznictwa idoktryny, przytaczając zarazem nowy argument dotyczący przedmiotu ubezpieczenia OC iopowiadając się zateorią pełnej akcesoryjności.

 

Słowa kluczowe

ubezpieczenie OC, odpowiedzialność cywilna, akcesoryjność, regres nietypowy, po-stępowanie restrukturyzacyjne

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Adamus R., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2019.Aktualne problemy ubezpieczeń komunikacyjnych, Koch A. [red.], CH Beck, Warszawa 2008.Byczko S., Interes ubezpieczeniowy aobowiązek spełnienia świadczenia ubezpieczyciela wumo-wie ubezpieczenia, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Iuridica” 2013, nr 72.Fras M., Glosa aprobująca dowyroku Sądu Najwyższego zdnia 19 października 2011 r. (II CSK 86/11, LEX nr 1096037), „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2012, nr 12(1).Fuchs D., Kowalewski E., Wałachowska M., Ziemiak M., Odszkodowanie zaszkodę wpojazdach me-chanicznych akwestia cen części oryginalnych oraz amortyzacji iurealnienia ich wartości. Rozważania nakanwie obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego OC, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2012, nr 3
Gurgul S., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2018.Hrycaj A., Cztery postępowania restrukturyzacyjne, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2015, nr 1.Hrycaj A., Prawo ipostępowanie restrukturyzacyjne, Wolters Kluwer, Warszawa 2019.Jakubecki A., Zedler F., Prawo upadłościowe inaprawcze. Komentarz,Wolters Kluwer, Warszawa 2010.Janda P., Prawo upadłościowe. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2020.Kodeks cywilny. Komentarz, Gniewek E., Machnikowski P. [red.], CH Beck, Warszawa 2016.Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III B.Zobowiązania. Część szczegółowa. Ustawa oterminach zapłaty, Osajda K. [red.], CH Beck, Warszawa 2020.Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz. Art.450–1088, Gutowski M. [red.], CH Beck, Warszawa 2016.Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz. Art.450–1088. Przepisy wprowadzające, Pietrzykowski K. [red.], CH Beck, Warszawa 2009.Kowalewski E., Mogilski W.W., Opotrzebie zmiany niektórych uregulowań prawnych ubezpieczeń obowiązkowych, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2013, nr 2.Krajewski M., Umowa ubezpieczenia. Art.805–834 k.c. Komentarz,CH Beck, Warszawa 2016.Krzewicki M., Charakter prawny regresu ubezpieczeniowego natle pojęcia regresu wprawie cy-wilnym, „Monitor Prawniczy” 2013, nr 2, s.79.Misztal-Konecka J., Regres nietypowy wubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej posiada czy pojazdów mechanicznych, „Monitor Prawniczy” 2010, nr 15.Orlicki M., Ubezpieczenia obowiązkowe, Wolters Kluwer, Warszawa 2011.Pawlak P., Problematyka legitymacji materialnoprawnej sprawcy szkody oraz ubezpieczyciela OC, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2017, nr 3, s.52.Polska Izba Ubezpieczeń, Ubezpieczenia wliczbach 2019. Rynek ubezpieczeń wPolsce, https://piu.org.pl/wp-content/uploads/2020/04/ubezpieczenia-w-liczbach-2019.pdf [dostęp: 6.05.2020].Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz,Hrycaj A., Filipiak P. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2017.Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Torbus A., Witosz A.J., Witosz A. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2016.Prawo ubezpieczeń gospodarczych. Komentarz. Tom II. Prawo okontraktach wubezpieczeniach. Komentarz doprzepisów iwybranych wzorców umów,Brodecki Z., Serwach M., Glicz M. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2010.Raczyński A., Sytuacja prawna poszkodowanego wubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej, CH Beck, Warszawa 2010.Raczyński A., Zasada akcesoryjności actio directa wświetle nowelizacji przepisów Kodeksu cywil-nego oumowie ubezpieczenia, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 2008, nr 4(1), s.93.Sowik A., Regres nietypowy – struktura prawna iznaczenie wubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2013, nr 2.System Prawa Handlowego. Tom 6. Prawo restrukturyzacyjne iupadłościowe, Hrycaj A., Jakubecki A., Witosz A. [red.], CH Beck, Warszawa 2020.System Prawa Prywatnego. Tom 5. Prawo zobowiązań – część ogólna, Osajda K. [red.], CH Beck, Warszawa 2020.Zimmerman Filipiak Restrukturyzacja S.A., SpotData, Restrukturyzacja wPolsce. Raport roczny 2019. Statystyki ianalizy, http://zimmermanfilipiak.pl/Raport%20restrukturyzacje%202019%20Q4%20v11.pdf [dostęp: 6.05.2020].Zimmerman P., Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, CH Beck, Warszawa 2018.

Kompensacja kosztów uprzątnięcia pozostałości po wypadku komunikacyjnym przez ubezpieczyciela OC posiadaczy pojazdów mechanicznych

Mariusz Fras
Marcin Orlicki

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2021.1.3

Abstract

Przedstawiona wartykule problematyka kompensacji kosztów uprzątnięcia pozostałości powypadku komunikacyjnym przez ubezpieczyciela OC posiadaczy pojazdów mechanicznych ma duże znaczenie dla praktyki sądowej. Autorzy przedstawili dwie linie orzecznicze: uznającą wtym zakresie odpowie-dzialność ubezpieczyciela OC inieuznającą odpowiedzialności ubezpieczyciela OC. Autorzy stoją nasta-nowisku, żeubezpieczyciele OC posiadaczy pojazdów mechanicznych nie sązobowiązani dozwrotu kosztów usunięcia pozostałości powypadku iuprzątnięcia pasa drogi.

 

Słowa kluczowe

ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zarządca drogi, odpady, zniszczenie lub uszkodzenie drogi

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Bagińska E., Kosmol M., Zarządzanie drogami publicznymi aproblem podstawy odpowiedzialności odszkodowawczej – uwagi natle orzecznictwa, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2018, tom XXXIX.
Ludwichowska K., Odpowiedzialność cywilna iubezpieczeniowa zawypadki samochodowe, TNOiK, Toruń 2008.Orlicki M., Ubezpieczenia obowiązkowe, Wolters Kluwer, Warszawa 2011.Pokrzywniak J., [w:] Orlicki M., Pokrzywniak J., Raczyński A., Obowiązkowe ubezpieczenie OC po-siadaczy pojazdów mechanicznych, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Poznań 2007. Rakoczy B., [w:] Karpus K., Rakoczy B., Ustawa oodpadach. Komentarz, Warszawa 2013Szpunar A., Ustalenie odszkodowania ztytułu obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 1993, z. 1.Wąsiewicz A. [oprac. M.Orlicki, M.Wąsiewicz], Ubezpieczenia komunikacyjne, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Poznań 2001.

Prawo do kurtażu w razie zmiany brokera ubezpieczeniowego

Bartosz Kucharski

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2021.1.2

Abstract

Artykuł dotyczy pytania, któremu brokerowi należy się kurtaż odzawartej umowy ubezpieczenia, jeżeli przed podpisaniem umowy broker, który ją wynegocjował, został zastąpiony nowym, ewentualnie nowy broker pojawił się już pozawarciu umowy. Wdoktrynie oraz orzecznictwie dominuje stanowisko, żekur-taż codozasady przypada brokerowi, który nadał kształt zawartej umowie, natomiast sam podpis pod polisą ma jedynie znaczenie formalne. Wpraktyce zgłaszany jest jednak postulat, uzasadniany przede wszystkim względami utylitarnymi, żedecydować powinien nie wkład pracy, ale podpis. Pojawiają się ponadto wnioski, bywrazie zmiany brokera pozawarciu umowy lub naetapie jej przedłużenia prowizję otrzymywał nowy broker. Autor krytykuje te postulaty, zgadzając się zpoglądem tradycyjnym, iwska-zuje, żewłaśnie takie stanowisko powinno znaleźć odzwierciedlenie wnowej redakcji Zasad dobrej praktyki oraz współpracy między brokerami azakładami ubezpieczeń.

 

Słowa kluczowe

broker ubezpieczeniowy, pośrednictwo ubezpieczeniowe, prowizja, kurtaż, umowa ubezpieczenia, dystrybucja ubezpieczeń

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Byczko Sz., Kucharski B., Obowiązek lojalności mocodawcy wobec brokera ubezpieczeniowego, „Prawo Asekuracyjne” 2018, nr 4.Fras M. iin. Dystrybucja ubezpieczeń. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2020.Kliszcz J., Samorząd brokerski – jego rozwój oraz prognozy iwyzwania naprzyszłość, [w:] Broker wświetle prawa ipraktyki ubezpieczeniowej, Serwach M. [red.], Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2012.Kodeks cywilny. Komentarz. Tom IV. Zobowiązania. Część szczególna (art.535–764(9), Fras M., Habdas M. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2018.Kodeks cywilny. Komentarz. Tom V.Zobowiązania. Część szczegółowa, Gudowski J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2017.Kowalewski E., Kim jest broker narynku ubezpieczeniowym, [w:] Broker wświetle prawa iprak-tyki ubezpieczeniowej, Serwach M. [red.], Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2012.Kowalewski E., Makler ubezpieczeniowy. Broker. Zakładanie firmy. Przepisy. Działalność, Ośrodek Postępu Organizacyjnego przy Zarządzie oddz. TNOiK, Bydgoszcz 1991.Kowalewski E., Serwach M., Wynagrodzenie brokera, „Prawo Asekuracyjne” 2008, nr 2.Kucharski B., Broker ubezpieczeniowy jako wolny zawód, „Prawo Asekuracyjne” 2017, nr 2.Kucharski B., Znaczenie kodeksów etycznych wubezpieczeniach, „Prawo Asekuracyjne” 2019, nr 4.Malinowska K., Broker aubezpieczyciel, [w:] Broker wświetle prawa ipraktyki ubezpieczeniowej, Serwach M. [red.], Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2012.Malinowska K., Mosakowska I., Status zawodowy brokera ubezpieczeniowego aprzemiany usta-wodawcze wdziedzinie dystrybucji ubezpieczeń, „Prawo Asekuracyjne” 2016, nr 2.Narloch P., Nawracała J., Rola slipu brokerskiego przy zawieraniu umowy ubezpieczenia, „Prawo Asekuracyjne” 2000, nr 2.Nawracała J., Cofnięcie pełnomocnictwa brokerskiego aprawo dokurtażu, „Prawo Asekuracyjne” 2012, nr 4.Nowe zasady dystrybucji ubezpieczeń, Pokrzywniak J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2018.Orlicki M., Analiza potrzeb klienta – rzeczywista, czy pozorna?, „Prawo Asekuracyjne” 2019, nr 2.Pokrzywniak J., Broker ubezpieczeniowy – ubezpieczający – ubezpieczyciel. Stosunki zobowią-zaniowe, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Poznań 2005.Pokrzywniak J., Materialnoprawne skutki uiszczenia przez ubezpieczającego składki brokerowi ubezpieczeniowemu, [w:] Umowa ubezpieczenia, aktualne problemy prawne, Koch A. [red.], Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Poznań 2005.Pokrzywniak J., Rozliczenia między brokerem ubezpieczeniowym azakładem ubezpieczeń wświet-le orzecznictwa sądowego wkontekście prac nad nową ustawą odystrybucji ubezpieczeń, „Prawo Asekuracyjne” 2017, nr 2.Rott-Pietrzyk E., Pośrednictwo jako element charakterystyczny niektórych umów oświadczenie usług, [w:] Ubezpieczenia gospodarcze. Wybrane zagadnienia prawne, Gnela B. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2011.Serwach M., Umowa brokerska, [w:] System Prawa Prywatnego. Tom 9. Prawo zobowiązań – umo-wy nienazwane, Katner W.J. [red.], Wolters Kluwer, Warszawa 2018.
Wojno B., Tarasiuk A., Analiza wymagań ipotrzeb klienta wprocesie dystrybucji ubezpieczeń, „Prawo Asekuracyjne” 2018, nr 3.Wojtkowiak M., Wynagrodzenie brokera ubezpieczeniowego – prowizja odubezpieczyciela czy honorarium odubezpieczającego?, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2017, nr 4.Ziemiak M., Wynagrodzenie pośrednika ubezpieczeniowego wświetle ustawy odystrybucji ubez-pieczeń. Zagadnienia wybrane, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2019, nr 2.Zoń Ł., Implementacja dyrektywy odystrybucji ubezpieczeń apraktyka działalności brokerskiej – uwagi de lege ferenda,„Prawo Asekuracyjne” 2016, nr 2.

Pisemność oświadczenia a forma pisemna w rozumieniu art. 78 § 1 k.c. na przykładzie art. 21 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej

Michał Romanowski
Katarzyna Zarzycka

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2021.1.1

Abstract

Istota problemu prawnego omawianego w niniejszym artykule sprowadza się m.in. do ustalenia na przykładzie art.21 ust.4 u.dz.u.r., czy ilekroć w przepisach prawa mowa jest złożeniu oświadczenia „pisemnie”, o„pisemnym oświadczeniu”, czy o„pisemnym żądaniu”, należy przez to rozumieć każdorazowo „formę pisemną” czynności prawnej, o której mowa wart.78 § 1 k.c. Stanowisko takie (nietrafne) zdaje się zajmować Komisja Nadzoru Finansowego. Różnorodność terminologiczna i związane z nią wątpliwości co do wykładni przepisów w zakresie formy czynności prawnej powodują problemy dla zakładów ubezpieczeń w relacjach z Komisją Nadzoru Finansowego, dla której „pisemne oświadczenie” jest tożsame z„oświadczeniem złożonym w formie pisemnej”. Stanowisko KNF nie tylko poważnie utrudnia praktykę, wpływa na koszty i bezpieczeństwo działania ubezpieczycieli, ale też nie jest uzasadnione z punktu widzenia ochrony klientów. Budzi ono zdumienie wczasach cyfryzacji, a tym bardziej COVID-19.Jeżeli można przyjąć, że do oświadczeń i żądań, o których mowa wart.21 ust.4 u.dz.u.r. nie stosuje się wymogów wskazanych wart.78 § 1 k.c., to automatycznie powstanie szersze pole do bardziej elastycznej oceny wymogów faktycznych co do takiej formy. Oznaczać to będzie, że przy zachowaniu pewnych – koniecznych z punktu widzenia celu wyżej wymienionego przepisu i ochrony klienta – wymogów technicznych co do dokumentów elektronicznych, możliwe będzie skuteczne złożenie oświadczeń w formie innej, niż tradycyjna forma pisemna (rozumiana jako złożenie własnoręcznego podpisu na papierze).

 

Słowa kluczowe

forma pisemna, pisemność, formy oświadczeń woli, narzędzia autoryzacyjne, dokument.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Brzozowski A., Kocot W., Skowrońska-Bocian E., Prawo cywilne. Część ogólna, Wolters Kluwer, Warszawa 2015.Czepita S., Drozd E., Kuniewicz Z., Radwański Z., Słotwiński S., [w:] System Prawa Prywatnego Tom 2. Prawo cywilne – część ogólna, Radwański Z. [red.], Legalis 2019. Giaro M., Cywilnoprawne pojęcie pisemności wspołeczeństwie informacyjnym, „Państwo iPrawo” 2009, nr 10.Kocot W., Korzystanie zsieci teleinformatycznych wstosunkach korporacyjnych spółek akcyjnych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2011, nr 2.Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów, Bralczyk J. [red.], PWN, Warszawa 2005.

Przestępczość ubezpieczeniowa: w 2019 r. wykryto ponad 17 tys. przypadków wyłudzeń odszkodowań i świadczeń na kwotę prawie 400 mln zł. Zdecydowaną większość przypadków udaje się wykryć już na etapie usiłowania popełnienia przestępstwa. Większość przestępstw (na kwotę 351 mln zł) dotyczy ubezpieczeń majątkowych, przede wszystkim komunikacyjnych.

Szczegółowe informacje dostępne są w raporcie PIU.

Link do zeszłorocznej edycji raportu.

W ciągu trzech kwartałów 2020 r. Polacy otrzymali 29,5 mld zł odszkodowań i świadczeń ubezpieczeniowych. Tylko z ubezpieczeń komunikacyjnych wypłaty wyniosły ponad 10,7 mld zł.

Najważniejsze dane dotyczące rynku ubezpieczeń po III kw. 2020 r.

– W ciągu trzech kwartałów 2020 r. Polacy wydali na ubezpieczenia 46,5 mld zł. To prawie tyle samo, co przed rokiem. Nie rezygnujemy z ochrony ubezpieczeniowej, a zakłady ubezpieczeń już na początku pandemii wprowadziły w życie rozwiązania skierowane do klientów dotkniętych finansowo skutkami pandemii – mówi Jan Grzegorz Prądzyński, prezes zarządu Polskiej Izby Ubezpieczeń (PIU).

Ubezpieczyciele wspierają walkę z pandemią

W kwietniu 2020 r. PIU opracowała 14 rekomendacji dla klientów w trudnej sytuacji finansowej. Obejmowały one:

W listopadzie 2020 r., 18 firm ubezpieczeniowych podjęło decyzję o sfinansowaniu dodatkowego call center dla Głównego Inspektoratu Sanitarnego. Dzięki temu, przez pół roku 100 dodatkowych konsultantów będzie do dyspozycji osób poszukujących informacji związanych z pandemią i zakażeniem koronawirusem. W przedsięwzięciu wzięli udział: Allianz, Aviva, Axa, Compensa, Credit Agricole Ubezpieczenia, Ergo Hestia, Generali, Interrisk, MetLife, PKO Ubezpieczenia, Grupa PZU, Saltus, TUW TUW, Uniqa, Unum, Vienna Life, Warta i Wiener. – Naszą społeczną rolą jest niesienie pomocy w najtrudniejszych sytuacjach życiowych. Pandemia bez wątpienia jest taką sytuacją, stąd decyzja ubezpieczycieli o wsparciu Głównego Inspektoratu Sanitarnego – mówi Jan Grzegorz Prądzyński.

Pandemia nie zniwelowała wartości odszkodowań

W ciągu trzech kwartałów 2020 r. ubezpieczyciele wypłacili poszkodowanym prawie tyle samo odszkodowań i świadczeń, co rok wcześniej. – Wartość wypłat związanych z ubezpieczeniami komunikacyjnymi jest bardzo podobna do zeszłorocznej, mimo mniejszego ruchu pojazdów. Jeśli chodzi o szkody w rolnictwie – wypłat jest znacznie więcej, co jest efektem wiosennych przymrozków. Wzrosły też odszkodowania z tytułu gwarancji ubezpieczeniowych – mówi Andrzej Maciążek, wiceprezes zarządu PIU. – Pandemia nie oznacza, że nie dochodzi do szkód. Dlatego bardzo ważne jest utrzymywanie odpowiedniej ochrony ubezpieczeniowej – dodaje.

Silna pozycja kapitałowa ubezpieczycieli

Polscy ubezpieczyciele wypracowali po III kw. 2020 r. 5,2 mld zł zysku netto, czyli o 13 proc. mniej niż przed rokiem. Do budżetu państwa odprowadzili ponad 1,1 mld zł podatku dochodowego. Lokaty zgromadzone w krajowych obligacjach i innych bezpiecznych instrumentach sięgają 85 mld zł.
– Ubezpieczyciele pełnią w gospodarce szczególną funkcję, łagodząc cykle koniunkturalne i będąc długoterminowym inwestorem w krajowe papiery wartościowe. Mają bardzo silną pozycję kapitałową, która pozwala im prowadzić bezpieczną działalność pomimo wahań koniunktury – podsumowuje Jan Grzegorz Prądzyński.

TABELA Z WYNIKAMI

− Chciałbym bardzo podziękować wszystkim ubezpieczycielom, którzy zaangażowali swoje siły w walkę z pandemią. Państwa działania w interesie publicznym są oznaką dużej solidarności społecznej − napisał wicepremier Jarosław Gowin, minister rozwoju, pracy i technologii w liście przesłanym do Jana Grzegorza Prądzyńskiego, prezesa zarządu PIU.

<<pełna treść listu>>

List jest podziękowaniem dla branży za podjęcie inicjatywy, wspierającej osoby walczące z COVID-19 oraz Polaków, zmagających się ze skutkami pandemii. 18 firm ubezpieczeniowych sfinansowało dodatkowe call center dla Głównego Inspektoratu Sanitarnego (GIS). Organizatorem przedsięwzięcia została Polska Izba Ubezpieczeń. Ubezpieczyciele sfinansowali pracę 100 dodatkowych konsultantów przez najbliższe pół roku. W inicjatywie wzięło udział 18 firm ubezpieczeniowych: Allianz, Aviva, Axa, Compensa, Credit Agricole Ubezpieczenia, Ergo Hestia, Generali, Interrisk, MetLife, PKO Ubezpieczenia, Grupa PZU, Saltus, TUW TUW, Uniqa, Unum, Vienna Life, Warta i Wiener.

To nie pierwsza inicjatywa związana z COVID-19

Zakłady ubezpieczeń podjęły szereg inicjatyw związanych z pandemią. Było to m.in. dofinansowanie lub zakup potrzebnego sprzętu medycznego oraz środków ochrony osobistej czy bezpłatna pomoc prawna dla przedsiębiorców oraz telemedyczna i psychologiczna dla klientów. Zaraz po wybuchu pandemii PIU opracowała rekomendacje działań proklienckich dla zakładów ubezpieczeń. Uproszczono procedury zawierania i przedłużania umów ubezpieczenia, a także wprowadzono zdalną likwidację szkód w znacznie szerszym zakresie niż wcześniej. Przy naprawach pojazdów priorytet zyskały te należące do pracowników służby zdrowia i ratowników medycznych. Przyspieszone zostały wypłaty dla kontrahentów, takich jak warsztaty naprawcze, firmy transportowe i lekarze orzecznicy.
– Od początku pandemii wspieramy Polaków, których dotknęły skutki kryzysu. Robimy to zarówno w ramach wspólnych inicjatyw, jak i akcji realizowanych przez poszczególne zakłady ubezpieczeń – mówi Jan Grzegorz Prądzyński.

Zapraszamy do zapoznania się z raportem Polskiej Izby Ubezpieczeń, opisującym rynek bancassurance w Polsce po III kw. 2020 r. Składka pozyskana w kanale bancassurance w Dziale I wyniosła 2,8 mld zł, natomiast w Dziale II – 1,37 mld zł.

Rynek bancassurance III kw. 2020 r.