Problem dumpingu w umowach ubezpieczenia
zawieranych przez
jednostki samorządu terytorialnego

Tomasz Jaworski

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2017.2.5

Abstract

Niniejszy artykuł stanowi analizę zjawiska dumpingu, występującego na rynku ubezpieczeń korporacyjnych w sektorze podmiotów publicznych. Przedmiotem pracy są umowy ubezpieczenia zawierane
przez jednostki samorządu terytorialnego, które muszą szczególnie dbać o ochronę posiadanego mienia i zabezpieczenie swoich interesów majątkowych. Ubezpieczenia realizowane w trybie zamówienia
publicznego są specyficzne ze względu na charakterystykę gmin, dużą regulację prawną sposobu zawierania umowy, a także stosunkowo niski koszt ochrony ubezpieczeniowej. Celem pracy jest zwrócenie
uwagi na problem, który jest często podnoszony w środowisku, ale nie został jeszcze szerzej opisany
w literaturze – konsekwencje zaniżania stawek ubezpieczeniowych przez ubezpieczycieli w umowach
zawieranych z jednostkami samorządu terytorialnego.

 

Słowa kluczowe

zamówienia publiczne, jednostki samorządu terytorialnego, dumping, ubezpieczenia,
nieuczciwa konkurencja, przetarg na ubezpieczenie.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Chmielnicki P. [red.], Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2010.
Dolnicki B., Samorząd terytorialny, Wolters Kluwer, Warszawa 2012.
Gąsiorkiewicz L., Zarządzanie gospodarką finansową zakładów ubezpieczeń. Ujęcie procesowe,
Poltext, Warszawa 2014.
Jastrzębska M., Janowicz-Lomott M., Łyskawa K., Zarządzanie ryzykiem w działalności jednostek
samorządu terytorialnego ze szczególnym uwzględnieniem ryzyka katastroficznego, Wolters
Kluwer, Warszawa 2004.
Manikowski P., Cykle ubezpieczeniowe w gospodarce rynkowej. Pojęcie, cechy, struktura, Poltext,
Warszawa 2013.
Niewiadomski Z., Samorząd terytorialny. Ustrój i gospodarka, Oficyna Wydawnicza Branta,
Bydgoszcz–Warszawa 2001.
Sangowski T., Ubezpieczenia gospodarcze, Poltext, Warszawa 1998.
Sangowski T. [red.], Vademecum ubezpieczeń gospodarczych (pośrednika ubezpieczeniowego),
Saga Printing, Poznań 2000.
Wiśniewska-Celmer A., Szacowanie wartości zamówienia po 28 lipca 2016 roku, blog Praktyczne
zamówienia publiczne, 9.09.2016 (http://www.praktycznezamowieniapubliczne.pl/2016/09/09/
szacowanie-wartosci-zamowienia-po-28-lipca-2016-roku/ [dostęp: 11.07.2017]).
Wojtkowiak M., Problemy związane z zawieraniem i wykonywaniem umów ubezpieczenia przez
samorządy gminne w Polsce, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2014, nr 3.

Ekonomiczne i społeczne aspekty bezpieczeństwa ruchu drogowego w Unii Europejskiej i w Polsce

Diana Renata Bożek

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2017.2.5

Abstract

Wypadki drogowe generują wysokie koszty ekonomiczne i społeczne. Do kosztów tych zalicza się m.in.
straty wynikające z trwałej bądź czasowej niemożności tworzenia PKB, wydatki na leczenie i rehabilitację osób rannych w wypadkach, koszty zaangażowania służb ratowniczych, wypłatę odszkodowań
i zasiłków, straty materialne czy cierpienia emocjonalne osób bliskim ofiarom i sprawcom wypadków,
prowadzące do ograniczenia ich aktywności ekonomicznej. Zaprezentowane w niniejszym artykule
dane statystyczne wskazują na wysokie ryzyko wypadków drogowych. W tekście skupiono się również
na przyczynach niezadawalającego poziomu poprawy bezpieczeństwa drogowego w Polsce.

 

Słowa kluczowe

wypadki drogowe, bezpieczeństwo ruchu drogowego, koszty społeczne.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Alcohol, SafetyNet (2009) Alcohol, 16.10.2009: https://ec.europa.eu/transport/road_safety/specialist/knowledge/pdf/alcohol.pdf [dostęp: 04.05.2017].
Annual Accident Report 2016. https://ec.europa.eu/transport/road_safety/sites/roadsafety/files/
pdf/statistics/dacota/asr2016.pdf [dostęp: 04.05.2017].
Bezpieczeństwo na drodze to nie przypadek, WHO Polska, Warszawa 2004.
Biała Księga. „Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu – dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu”. COM (2011) 144.
Compton R.P., Blomberg R.D., Moskowitz H., Burns M., Peck R.C., Fiorentino D., Crash risk of alcohol
impaired driving. Proceedings of the sixteenth International Conference on Alcohol, Drugs and
Traffic Safety ICADTS, Montreal, 2002.
Keall M., Frith W., Patterson T., The influence of alcohol, age and number of passengers on the night-
-time rate of driver fatal injury in New Zealand, “Crash Analysis & Prevention” 2004, No. 1, Vol. 36.
Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu EkonomicznoSpołecznego i Komitetu Regionów W kierunku europejskiego obszaru bezpieczeństwa ruchu
drogowego: kierunki polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego na lata 2011–2020. COM
(2010) 389.
Mathijssen M.P.M, Houwing S., The prevalence and relative rate of drink and drug driving in the
Netherlands: a case control study in the Tilburg police district, 2005: SWOV report R-2005–9,
SWOV, Leidschendam.
Murray C.J.L., Lopez A.D., The global burden of disease: a comprehensive assessment of mortality
and disability from deceases, injuries and risk factors in 1990 and projected to 2010, „Harvard
University Press” 1996, t. 1.
Niebieska księga. Infrastruktura drogowa, Jaspers, Warszawa, lipiec 2015.
Omran A.R., The epidemiologic transition, „World Health” 1971, t. 49, nr 4.
Płachecka M., Efekty działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa w transporcie publicznym w Polsce,
„Autobusy – Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe” 2016, nr 10.
Raczyńska-Buława E., Bezpieczeństwo w ruchu drogowym w Europie: założenia polityki UE i ocena podejmowanych działań z perspektywy danych statystycznych, „Autobusy – Technika,
Eksploatacja, Systemy Transportowe” 2016, nr 10.
Road safety evolution in EU: https://ec.europa.eu/transport/road_safety/sites/roadsafety/files/
pdf/observatory/historical_evol.pdf [dostęp: 4.05.2017].
Rogers R., Hackenberg R., Extending Epidemiologic Transition Theory: A New Stage, „Social Biology”
1987, No. 3–4. Vol. 34.
Traffic Safety Basic Facts 2016. https://ec.europa.eu/transport/road_safety/sites/roadsafety/
files/pdf/statistics/dacota/bfs2016_main_figures.pdf [dostęp: 4.05.2017].
Transport in Figures. Statistical Pocketbook 2016 European Union, 2016.
WHITE PAPER. European transport policy for 2010: time to decide. COM (2001) 370.
World Health Organization, Global Status Report on Road Safety 2015, „WHO Library Cataloguingin-Publication Data Global”, 2015.
Wróblewska W., Teoria przejścia epidemiologicznego oraz fakty na przełomie wieków w Polsce,
„Studia Demograficzne” 2009, nr 1(155).
Wypadki drogowe w Polsce w 2016 roku, Komenda Główna Policji, Warszawa 2017

Wykorzystanie rozwiązań ubezpieczeniowych
dla zaspokojenia roszczeń pacjentów

Diana Renata Bożek

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2017.2.4

Abstract

Głównym celem opracowania jest wskazanie zakresu, w jakim ubezpieczenia gospodarcze mogą być wykorzystane przez ustawodawcę w celu zabezpieczenia roszczeń pacjentów. Autorka przedstawia trend, jakim jest rosnąca liczba pacjentów dochodzących odszkodowań za szkody powstałe w związku z leczeniem i podejmuje próbę diagnozy przyczyn tego zjawiska. Wskazuje na aktualny zakres wykorzystania ubezpieczeń, opisując konstrukcję ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących działalność leczniczą i formułując zarzuty w stosunku do aktualnego modelu. Następnie ocenia podjętą przez ustawodawcę w 2012 roku próbę uzupełnienia systemu zabezpieczenia roszczeń pacjentów o elementy ubezpieczenia no-fault. Wartykule przedstawiono także pokrótce opcje alternatywne wobec metod ubezpieczeniowych. Rozważania te prowadzą do wniosku, że nie jest aktualnie możliwa rezygnacja z rozwiązań ubezpieczeniowych, a celem ustawodawcy powinno być rozwijanie tego systemu.

 

Słowa kluczowe

pacjent, szkody medyczne, ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, zdarzenia
medyczne.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Brodecka-Chamera A., Brodecki Z., Fuchs D., Glicz M., Janyga B., Kęszycka B., Malinowska K.,
Nawracała J., Serwach M., Sodolska E., Sukiennik P., Wieczorek E., Prawo ubezpieczeń gospodarczych. Komentarz. Tom I. Prawo o kontraktach w ubezpieczeniach: komentarz do przepisów
i wybranych wzorców umów, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
Dercz M., Rek T., Ustawa o działalności leczniczej. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2014.
Dufwa B., The Swedish Model for Personal Injury Compensation Law Reconsidered, [w:] Magnus U.,
Spier J., European Tort Law, Springer, Wien 2000.
Fallberg L., Borgenhammar E., The Swedish No Fault Patient Insurance Scheme, „European Journal
of Health Law” 1997, nr 4.
Flood C., New Zealand’s No-Fault Accident Compensation Scheme: Paradise or Panacea?, „Health
Law Review” 2000, nr 3.
G’Sell-Macrez F., Medical Malpractice and Compensation in France: Part I: the French Rules of
Medical Liability since the Patients’ Rights Law of March 4, 2002; „The Chicago-Kent Law
Review” 2011, nr 3.
Helleringer G., Medical Malpractice and Compensation in France. Part II: Compensation based on
National Solidarity, „The Chicago-Kent Law Review” 2011, nr 3.
Klinger K., Zmiany w odszkodowaniach dla źle leczonych pacjentów: Nawet 300 tys. zł za błędy
szpitali, http://serwisy.gazetaprawna.pl/zdrowie/artykuly/1036202,szpitale-odszkodowania-
-za-bledy-medyczne-dla-pacjentow.html [dostęp: 28.05.2017].
Kowalewski E. [red.], Doradztwo odszkodowawcze w Polsce. Potrzeba regulacji prawnej, Wydawnictwo
Dom Organizatora, Toruń 2015.
Kowalewski E., Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. Funkcje i przemiany, Uniwersytet
Mikołaja Kopernika, Toruń 1981.
Mogilski W., Ubezpieczenia obowiązkowe w polskim systemie prawnym, „Prawo Asekuracyjne”
1997, nr 1.
Mularski K., O sposobach rozumienia pojęć „wrongful conception” i „wrongful birth”, „Państwo
i Prawo” 2009, nr 8.
Nesterowicz M., Wałachowska M., Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy leczeniu w związku z nowym pozasądowym systemem kompensacji szkód medycznych, [w:] Kompensacja
szkód wynikłych ze zdarzeń medycznych. Perspektywa cywilnoprawna i ubezpieczeniowa,
Kowalewski E. [red.], Wydawnictwo Dom Organizatora, Toruń 2011.
Rynek Zdrowia, To lekarz ZUS będzie przyznawał pacjentowi rekompensatę za błędy medyczne?
http://www.rynekzdrowia.pl/Prawo/To-lekarz-ZUS-bedzie-przyznawal-pacjentowi-rekompensateza-bledy-medyczne,161875,2.html, [dostęp: 28.05.2017].
Serwach M., Czasowy zakres ochrony z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej lekarzy
i zakładów opieki zdrowotnej, „Prawo i Medycyna” 2005, nr 4.
Serwach M., Dopuszczalność odstąpienia przez podmioty lecznicze od umowy ubezpieczenia
z tytułu zdarzeń medycznych, jej rozwiązania lub zmiany, „Prawo Asekuracyjne” 2013, nr 1.
Serwach M., Prawo medyczne w działalności podmiotów leczniczych i praktyce lekarskiej,
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2014.
Skegg P., Compensation in the New Zealand Health Care Sector, [w:] No-Fault Compensation in the
Health Care Sector, Dute J., Faure M, Koziol H. [red.], Springer, Wien–New York 2004.
Śliwka M., Wybrane czynniki determinujące działalność wojewódzkich komisji do spraw orzekania
o zdarzeniach medycznych, „Prawo i Medycyna” 2012, nr 3–4.
Wendel L., Compensation in the Swedish Health Care Sector, [w:] No Fault Compensation in the
Health Care Sector, Koziol H. [red.], Springer, Wien–New York 2004

Czynniki warunkujące posiadanie
dobrowolnych oszczędności emerytalnych
przez gospodarstwa domowe w Polsce

Patrycja Kowalczyk-Rólczyńska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2017.2.3

Abstract

Zmiany obserwowane w obszarze demografii oraz w regulacjach prawnych systemu emerytalnego
w Polsce powodują, że świadczenia emerytalne wypłacane z obowiązkowej części systemu emerytalnego nie zaspakajają i nie będą zaspokajały wszystkich potrzeb osób w wieku emerytalnym. Aby
uniknąć realizacji ryzyka ubóstwa w grupie osób starszych, należy gromadzić dodatkowe oszczędności
emerytalne w okresie aktywności zawodowej. Jednakże podejmowanie decyzji odnośnie oszczędzania
na emeryturę uwarunkowane jest wieloma czynnikami, pochodzącymi zarówno z wnętrza gospodarstwa domowego, jak i z jego otoczenia.
W artykule postawiono dwa cele. Pierwszym jest identyfikacja czynników warunkujących posiadanie oszczędności emerytalnych przez gospodarstwa domowe w Polsce w ujęciu teoretycznym.
Drugim – ocena wpływu wybranych czynników na posiadanie przez gospodarstwa domowe oszczędności na zabezpieczenie starości. Do realizacji drugiego celu artykułu wykorzystano dane pochodzące
z Diagnozy Społecznej z roku 2015. Z uwagi na fakt, iż zmienna objaśniana jest zmienną dychotomiczną, w badaniu wykorzystano model regresji logistycznej.

 

Słowa kluczowe

oszczędności emerytalne, determinanty, gospodarstwo domowe, zabezpieczenie
starości, regresja logistyczna.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Ando A., Modigliani F., The “Life Cycle” Hypothesis of Saving: Aggregate Implications and Tests, “The
American Economic Review” 1963, Vol. 53, nr 1, część 1.
Anioła P., Gołaś Z., Zastosowanie wielowymiarowych metod statystycznych w typologii strategii
oszczędnościowych gospodarstw domowych w Polsce, „Materiały i Studia” NBP, 2012, nr 282.
Bank Światowy, Stan obecny i przyszłość opieki długoterminowej w starzejącej się Polsce, 2015,
https://das.mpips.gov.pl/source/opiekasenioralna/Opieka_dlugoterminowa_Final_POL.pdf [dostęp: 25.06.2017].
Białowąs S., Olejnik I., Oszczędności gospodarstw domowych w różnych fazach cyklu koniunkturalnego, „Studia Oeconomica Posnaniensia” 2015, Vol 3, nr 4.
Finanse osobiste. Zachowania-produkty-strategie, Bogacka-Kisiel E. [red.], PWN, Warszawa 2012.
Bywalec C., Ekonomika i finanse gospodarstw domowych, PWN, Warszawa 2009.
Clark R., d’Ambrosio M., Saving for Retirement: The Role of Financial Education, TIAA-CREF Institute
Working Paper 4–070102-A. Published on-line in Retirement Implications of Demographic Family
Change Symposium, Society of Actuaries, 2002.
Czapiński J., Góra M., Świadomość „emerytalna” Polaków. Raport z badania ilościowego, Publikacje
Europejskiego Kongresu Finansowego, Warszawa 2016.
Diagnoza Społeczna 2015. Warunki i jakość życia Polaków, Czapiński J., Panek T. [red.], Rada
Monitoringu Społecznego, Warszawa, listopad 2015.
Dębska J., Krasuski P., Analiza czynników wpływających na prawdopodobieństwo oszczędzania
w III filarze systemu emerytalnego w Polsce, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu PrzyrodniczoHumanistycznego w Siedlcach”, Seria: Administracja i Zarządzanie, 2014 nr 102.
Eichhorst W., Gerard M., Kendzia M.J., Mayrhuber C., Nielsen C., Runstler G., Url T., Pension systems in
the EU – contingent liabilities and assets in the public and private sector, European Parliament,
2011 http://www.europarl.europa.eu/document/activities/cont/201111/20111121ATT32055/
20111121ATT32055EN.pdf [dostęp: 5.12.2016].
Friedman M., A Theory of the Consumption Function, Princeton University Press, Princeton 1957.
Fundacja Kronenberga przy City Handlowy, 2015, Postawy Polaków wobec finansów, http://www.
citibank.pl/poland/kronenberg/polish/files/postawy_polakow_wobec_finansow_2015.pdf [dostęp: 10.05.2017].
Mikroekonometria. Modele i metody analizy danych indywidualnych, Gruszczyński M. [red.],
Wolters Kluwer, Warszawa 2012.
Gruszczyński M., Modele i prognozy zmiennych jakościowych w finansach i bankowości, Oficyna
Wydawnicza SGH, Warszawa 2002.
Hufner F., Koske I., Explaining Household Saving Rates in G7 Countries. Implications for Germany, „OECD
Economics Department Working Papers” 2010, nr 754, http://dx.doi.org/10.1787/5kmjv81n9phc-
-en [dostęp: 25.06.2017].
Kolasa A., Premik F., Tyrowicz J., Sytuacja finansowa sektora gospodarstw domowych w III kw.
2016 r., NBP, nr 1/2017, Warszawa 2017, http://www.nbp.pl/publikacje/domowe/domowe_3_2016.
pdf [dostęp: 24.05.2017].
Kowalczyk-Rólczyńska P., Rola odwróconego kredytu hipotecznego w zabezpieczeniu emerytalnym, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 2015 nr 8.
Kujawska J., Organizacja i zarządzanie opieką nad osobami starszymi, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu
Szczecińskiego nr 588 „Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia” 2015, nr 74, t. 1.
Kuś M., Szwed M., Realizacja potrzeb ludzi starszych a zadania samorządu terytorialnego, Prace
Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Seria: Res Politicae, Wydanie specjalne, 2012.
Lannoo K., Barslund M., Chmelar A., Werder M., Pension Schemes, European Union, 2014, http://
www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2014/536281/IPOL_STU%282014%29536281_
EN.pdf [dostęp: 10.03.2017].
Leetmaa, P., Rennie, H., Thiry, B., Household saving rate higher in the EU than in the USA despite
lower income. Household income, saving and investment, 1995–2007, Eurostat, Statistics in
Focus, 2009, nr 29.
Maddala G.S., Ekonometria, PWN, Warszawa 2013.
Modigliani F., Brumberg R., Utility Analysis and the Consumption Function: An Interpretation of the
Cross-Section Data, [w:] Post-Keynesion Economics, Kurihara K. [red.], Rutgers University
Press, New Brunswick 1954.
OECD, 2008, Improving Financial Education and Awareness on Insurance and Private Pensions,http://
www.oecd.org/finance/financial-education/improvingfinancialeducationandawarenessoninsuranceandprivatepensions.htm [dostęp: 10.12.2016].
Panek T., Ubóstwo, wykluczenie społeczne i nierówności. Teoria i praktyka pomiaru, Oficyna
Wydawnicza SGH, Warszawa 2011.
Pierzchalska A., Klag P., Społeczne role osób starszych, w: Równość wUnii Europejskiej. Teoria i praktyka, Bokajło W., Pacześniak A. [red.], Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2, Wrocław 2008.
Rada Monitoringu Społecznego, 2015. Diagnoza społeczna: zintegrowana baza danych www.diagnoza.com [dostęp: 5.09.2016].
Rytlewska G, Kłopocka A., Wpływ czynników demograficznych na poziom i strukturę oszczędności
gospodarstw domowych w Polsce, „Bank i Kredyt” 2010 nr 41(1).
Stanisz A., Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny. Tom 2. Modele liniowe i nieliniowe, Statsoft, Kraków 2007.
Skikiewicz R., Skłonność do oszczędzania gospodarstw domowych na tle zmian koniunktury konsumenckiej w Polsce, „Marketing i Rynek” 2013, nr 11.
Stinglhamber P., Zachary M.D., Wuyts G., Valenduc Ch., The determinants of savings in the third
pension pillar, National Bank of Belgium, Economic Review, 2007.
Swacha-Lech M., Wpływ skłonności behawioralnych na decyzje dotyczące dobrowolnego gromadzenia oszczędności emerytalnych, „Nauki o Finansach” 2012 nr 3(12)/2012.
Współczesne problemy finansów osobistych, Świecka B. [red.], CeDeWu, Warszawa 2014.
UKNF, Pracownicze Programy Emerytalne w 2015 roku, Warszawa 2016, https://www.knf.gov.
pl/?articleId=56402&p_id=18 [dostęp: 20.05.2017].
UKNF, Indywidualne Konta Emerytalne oraz Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego
w 2016 roku, Warszawa 2017, https://www.knf.gov.pl/?articleId=56377&p_id=18 [dostęp:
20.05.2017].
Wildowicz A., Determinanty skłonności do oszczędzania w Polsce w latach 1991–2005, [w:] Zachowania rynkowe gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w okresie transformacji systemowej w Polsce, Kopycińska D. [red.], Wyd. Katedra Mikroekonomii Uniwersytetu
Szczecińskiego, Szczecin 2006.
Zalega T., Gospodarstwo domowe jako podmiot konsumpcji, „Studia i Materiały – Wydział Zarządzania
UW” 2007 nr 1.
Zaleśkiewicz T., Zmiany w systemie emerytalnym oczami badanych – komentarz do raportu
z badania Deutsche Bank PBC zrealizowanego przez Instytut Homo Homini, Deutsche Bank,
Warszawa 2012

Abuzywność postanowień umownych
w zakresie świadczeń
oraz definiowania wypadku ubezpieczeniowego
w treści umów ubezpieczenia na życie

Magdalena Szczepańska

DOI: https://doi.org/10.33995/wu2017.2.2

Abstract

W artykule została zaprezentowana analiza przykładowych postanowień o.w.u. w ubezpieczeniach
na życie odnoszących się do takich zagadnień jak: świadczenie wykupu, opłaty likwidacyjne oraz zdefiniowanie wypadku ubezpieczeniowego w kontekście charakteru prawnego ubezpieczenia na życie.
W przedmiotowym opracowaniu szczególną rolę poświęcono problematyce abuzywności postanowień umownych w zakresie opłat likwidacyjnych i wartości wykupu oraz postanowieniom dotyczącym ograniczenia odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu ryzyk, które wystąpiły przed zawarciem umowy ubezpieczenia.

 

Słowa kluczowe

ubezpieczenia na życie, niedozwolone postanowienia umowne, wypadek ubezpieczeniowy.

 

Pełna treść artykułu:

PDF

Bibliografia

Armbruster C [w:] Prolss/Martin, Versicherungsvertragsgesetz, Beck 2015.
Byczko S., Wybrane zagadnienia ochrony konsumentów w umowie ubezpieczenia, [w:] Pazdan M.,
Popiołek W., Rott-Pietrzyk E., Szpunar M., Europeizacja prawa prywatnego, tom 1, Wolters
Kluwer, Warszawa 2008.
Fras M., Umowa ubezpieczenia grupowego Aspekty prawne, Wolters Kluwer, Warszawa 2015.
Fuchs D., Ochrona ubezpieczeniowa jako główne świadczenie ubezpieczyciela, „Prawo Asekuracyjne”
2006, nr 1.
Kamieński W., Wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela z uwagi na przyczyny wypadku dotyczące okresu przed rozpoczęciem ochrony ubezpieczeniowej, „Rozprawy Ubezpieczeniowe”
nr 19 (2/2015).
Kamieński W., Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2010 r. dotyczącego wysokości opłaty likwidacyjnej, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” 13 (2/2012).
Krajewski M., Świadczenie ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia, „Przegląd Sądowy” 2011,
nr 11–12.
Krajewski M., Umowa ubezpieczenia, Art. 805–834 KC., CH Beck, Warszawa 2016.
Krajewski M., Umowa ubezpieczenia a niedozwolone postanowienia umowne, „Wiadomości
Ubezpieczeniowe” 2013, nr 1.
Krajewski M. [w:] P. Wajda, M. Szczepańska, Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Komentarz, LEX, Warszawa 2016.
Mrozowska-Bartkiewicz B., Charakter prawny ubezpieczenia na życie, „Prawo Asekuracyjne”
2015, nr 2.
Mrozowska B., Wnęk A., Zakres ochrony w grupowych ubezpieczeniach na życie udzielanej w trybie stosowania uproszczonego underwritingu a świadczenie główne, „Prawo Asekuracyjne”
2013, nr 3.
Nawracała J., Ograniczenia odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu ryzyk, które wystąpiły
przed zawarciem umowy ubezpieczenia (na przykładzie klauzuli wpisanej do rejestru niedozwolonych postanowień pod nr 3456), „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 2013, nr 1.
Orlicki M., O pojęciu „grupy” w ubezpieczeniach grupowych, „Prawo Asekuracyjne” 2014, nr 1.
Orlicki M., Umowa ubezpieczenia, CH Beck, Warszawa 2005.
Orłowski C., Klauzule abuzywne występujące w warunkach umów ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, „Monitor Ubezpieczeniowy” marzec 2013, nr 52.
Romanowski M., Czy świadczenie wykupu w umowach z ufk jest świadczeniem głównym, „Wiadomości
Ubezpieczeniowe” 2016, nr 2.
Romanowski M., Świadczenie wykupu – co to jest, „Rzeczpospolita” 19 lutego 2016.
Romanowski M., Umowa ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym
w świetle przepisów Kodeksu cywilnego i projektowanych w tym zakresie zmian, „Wiadomości
Ubezpieczeniowe” 2013, nr 3 – specjalny.
Szczepańska M. [w:] Wajda P., Szczepańska M., Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Komentarz, LEX, Warszawa 2016.
Szczepańska M., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2015 r. (sygn. akt III CZP
87/15), „Prawo Asekuracyjne” 2016, nr 3.
Szczepańska M., Ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, Wolters
Kluwer, Warszawa 2011.
Szczepańska M., Ubezpieczenia na życie. Aspekty prawne, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.

Po trzech kwartałach 2016 roku, liczba osób posiadających prywatne ubezpieczenie zdrowotne, zwiększyła się rok do roku o 28 proc. i osiągnęła liczbę 1,76 mln. Składka przypisana brutto wyniosła 399,1 mln zł – wynika z danych Polskiej Izby Ubezpieczeń.

Najczęściej posiadanymi ubezpieczeniami (ponad 1,4 mln) są polisy grupowe, zazwyczaj kupowane przez pracodawców lub przez samych pracowników. – Dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne są w Polsce najczęściej elementem świadczeń socjalnych. Rosnące kolejki do specjalistów i niepewność związana z trwającymi zmianami w ochronie zdrowia, powodują większe zainteresowanie klientów prywatnymi ubezpieczeniami w coraz szerszym zakresie – mówi Dorota M. Fal,  doradca zarządu PIU ds. ubezpieczeń zdrowotnych. – Do PIU, poprzez serwis www.polisynazdrowie.pl, coraz częściej wpływają pytania od potencjalnych klientów o ubezpieczenia zdrowotne, zawierające świadczenia szpitalne. Rośnie też zainteresowanie polisami lekowymi, które uniezależniają nasze wydatki na leki od zmian związanych z ich refundacją – dodaje.

Rynek ubezpieczeń zdrowotnych po III kw. 2016 r.

Ubezpieczenia indywidualneUbezpieczenia grupowe
III kw. 2015III kw. 2016III kw. 2015III kw. 2016
Liczba ubezpieczonych (tys. szt.)244,7350,511371414,3
Składka przypisana brutto (mln zł)50,556,6305,7342,4

Podczas ferii zimowych wiele osób planuje wyjazdy na narty. Są to wyjazdy nie tylko w polskie Tatry, ale również  za granicę, m.in. na Słowację, do Czech, Austrii, Włoch, Szwajcarii czy Francji. Zanim jednak wybierzemy się do innego kraju, warto zadbać o zabezpieczenie się na wypadek  konieczności skorzystania z pomocy medycznej.

Jak nie stracić majątku wyjeżdżając na ferie?
Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), choć bardzo przydatna, nie gwarantuje pełnej i bezpłatnej opieki medycznej, ratownictwa górskiego za granicą oraz transportu medycznego do Polski. Niestety koszty takich interwencji mogą sięgać od kilkuset do nawet kilkudziesięciu tysięcy euro. Dlatego chcąc zabezpieczyć swój domowy budżet, warto zadbać o polisę turystyczną, która pokryje ewentualne koszty związane z nieprzewidzianym zdarzeniem i skróci czas oczekiwania na otrzymanie odpowiednich świadczeń. W wielu państwach europejskich musimy liczyć się z koniecznością współfinansowania świadczeń medycznych. Dlatego warto dowiedzieć się wcześniej dowiedzieć, jak wygląda opieka medyczna w kraju, do którego się wybieramy. Dodatkowe ubezpieczenie pozwoli nam w pełni cieszyć się urlopem.

Podstawy czyli EKUZ
Każda osoba podróżująca za granicę powinna mieć przy sobie EKUZ, potwierdzającą prawo do świadczeń medycznych poza Polską. Co ważne, każdy członek rodziny musi mieć własny dokument oraz kilka jego kserokopii, gdyż często wymagane jest pozostawienie jej w placówce medycznej.

W Czechach dopłacisz do świadczeń1
U naszych południowych sąsiadów posiadacz EKUZ bezpłatnie skorzysta z konsultacji u lekarzy podstawowej opieki medycznej. W przypadku pobytu na szpitalnym oddziale ratunkowym, zobowiązany jest do uiszczenia jednorazowej opłaty w wysokości 90 koron. Koszty leczenia w placówce funkcjonującej poza publicznym systemem ochrony zdrowia, pacjent pokrywa w całości we własnym zakresie. W sytuacji, gdy skorzystał on  z pomocy medycznej udzielonej przez placówki prywatne w stanie nagłym,  może dochodzić częściowego zwrotu związanych z tym  kosztów.
Uwaga! Na podstawie EKUZ nie przysługują świadczenia zdrowotne udzielane przez służbę ratownictwa górskiego w związku z wypadkiem na nartach. Pacjent jest zobowiązany do pokrycia pełnych kosztów tego rodzaju pomocy we własnym zakresie.

Płatne ratownictwo górskie na Słowacji2
Na Słowacji świadczenia wykonywane przez lekarzy pierwszego kontaktu i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej są bezpłatne. W przypadku wizyty na pogotowiu pobierana jest jednorazowa opłata w wysokości 1,99 euro, która jest jednak anulowana w przypadku konieczności hospitalizacji pacjenta. Transport pogotowia ratunkowego, w tym lotniczego, jest bezpłatny, jednak już te same świadczenia w ramach ratownictwa górskiego muszą być w 100 proc. opłacone przez poszkodowanego.

Płatny pobyt w austriackim szpitalu3
W Austrii za leczenie szpitalne nie dłuższe niż 28 dni pacjent zapłaci od 12 euro do 20,1 euro za dzień. Pobyt w szpitalu w ramach standardu podstawowego obejmuje zakwaterowanie oraz opiekę lekarską. Pracownicy szpitala mogą zaproponować pacjentowi hospitalizację w ramach podwyższonego standardu opieki, ale w takim przypadku musi się on liczyć z dodatkowymi kosztami. Sam transport do szpitala jest bezpłatny w sytuacjach zagrożenia życia lub gdy lekarz uzna, że wymaga tego stan zdrowia pacjenta. Ważne – ratownictwo górskie i transport lotniczy są pełnopłatne!

We Włoszech bezpłatne leczenie w szpitalu4
We Włoszech koszty porady lekarza pierwszego kontaktu pacjent musi pokryć z własnej kieszeni – do 36,15 euro za wizytę, zaś świadczenie u specjalisty częściowo sfinansuje NFZ. Co ciekawe we Włoszech leczenie w szpitalu jest bezpłatne, za to  już do samego transportu posiadacz karty EKUZ będzie musiał dopłacić. Warto wiedzieć, że w wielu kurortach lekarze przyjmują tylko prywatnie, a w związku z tym nie honorują EKUZ. Ponadto świadczenia zdrowotne związane z leczeniem skutków wypadków podczas uprawiania sportów mogą być obciążone wyższymi opłatami, niż związane z tym standardowe świadczenia zdrowotne.

W Szwajcarii zapłacisz za wizytę u internisty5
Za poradę lekarza pierwszego kontaktu, lekarza specjalisty, lekarza stomatologa, leczenie stacjonarne w szpitalu posiadacz karty EKUZ musi uiścić wstępną opłatę ryczałtową w wysokości 33 franków w przypadku osób małoletnich lub 92 franków w przypadku osób dorosłych. Dodatkowo koszt hospitalizacji wynosi 15 franków dziennie, a z opłaty tej są zwolnione dzieci i osoby do 25 roku życia, o ile kontynuują naukę. Kobiety w ciąży korzystające ze świadczeń opieki zdrowotnej są zwolnione z tych opłat. Natomiast każdy pacjent korzystający z transportu karetką lub samolotem, w tym także w przypadku ratownictwa górskiego, jest zobowiązany do pokrycia 50 proc. kosztów.

We Francji dopłacisz 30 proc. do wizyty u lekarza6
Pacjent korzystający ze świadczeń zdrowotnych na podstawie karty EKUZ we Francji musi najpierw pokryć ich koszty we własnym zakresie, a następnie może ubiegać się o ich częściowy zwrot.  Koszt wizyty u lekarza pierwszego kontaktu i lekarza stomatologa wynosi 23 euro, a u lekarza specjalisty 25 euro. Aby odzyskać poniesione koszty, należy złożyć zestaw stosownych dokumentów do francuskiej kasy chorych. Wówczas koszty w 70 proc. są zwracane po powrocie do kraju. Co istotne, jeśli lekarz u którego mamy wizytę, pobiera wyższą opłatę niż stawki ustalone w cenniku kasy, różnicę pacjent musi pokryć we własnym zakresie. W przypadku leczenia szpitalnego, kasa chorych pokrywa koszty leczenia w wysokości 80 proc., zaś tylko w niektórych przypadkach w 100 proc. Pacjent musi pokryć pozostałe 20 proc., w tym jest wliczona dzienna opłata ryczałtowa. Koszt ratownictwa górskiego  jest w 100 proc. opłacany przez poszkodowanego.

Jak wybrać polisę turystyczną dopasowaną do potrzeb
Pamiętajmy aby przed zakupem polisy dokładnie zastanowić się, jaki zakres ochrony jest nam potrzebny oraz kogo powinno ona obejmować. Jedna polisa może chronić bowiem jedną lub kilka osób, np. całą rodzinę. Oprócz opieki medycznej, polisa turystyczna zazwyczaj pokrywa koszty zniszczenia lub zagubienia bagażu, rezygnacji z opłaconego noclegu, czy uszkodzenia sprzętu elektronicznego lub sportowego. W przypadku gdy jesteśmy sprawcami wypadku np. na stoku, OC pokrywa koszty leczenia poszkodowanego lub naprawy jego sprzętu.
Zazwyczaj w ramach ubezpieczenia turystycznego mamy do wyboru dwie opcje uprawianego sportu: amatorski lub wyczynowy, a każdy ubezpieczyciel w inny sposób definiuje, czym się one różnią. Często w ogólnych warunkach ubezpieczenia (OWU) wskazane są konkretne dyscypliny. Przed podpisaniem umowy musimy zapoznać się z tym dokumentem i zdecydować, która opcja jest właściwa dla nas. Jeśli mamy jakiekolwiek pytania co do zakresu ochrony, prośmy ubezpieczyciela o wyjaśnienie np. przez infolinię. Polisę turystyczną możemy kupić na wiele sposobów. Najpopularniejszym z nich nadal pozostaje kontakt z agentem ubezpieczeniowym. Ubezpieczyć się można także poprzez internet lub infolinię. Koszt polisy turystycznej dla całej rodziny na dwutygodniowy wyjazd nie powinien przekraczać kilkuset złotych.

[1] https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wyjezdzam-do/czechy
[2] https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wyjezdzam-do/slowacja
[3] https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wyjezdzam-do/austria
[4] https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wyjezdzam-do/wlochy
[5] https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wyjezdzam-do/szwajcaria
[6] https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wyjezdzam-do/francja

17 stycznia 2017 r. podczas nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Polskiej Izby Ubezpieczeń wręczone zostały odznaki „Za zasługi dla ubezpieczeń”. PIU od lat nagradza osoby i instytucje za ich pracę na rzecz samorządu branżowego oraz ogromny wkład w rozwój polskiego rynku ubezpieczeniowego. Odznaki otrzymały następujące osoby:

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów podpisał porozumienia z 16 zakładami ubezpieczeń na życie. Dzięki porozumieniom, klientom obniżone zostaną opłaty likwidacyjne, pobierane przy ubezpieczeniach z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (ufk). –Porozumienie powstało z inicjatywy Polskiej Izby Ubezpieczeń, natomiast trzeba podkreślić, że dotyczy ono całej branży ubezpieczeniowej. Rozwiązanie jest efektem znaczącego wysiłku zakładów, ale dzięki temu możliwe było wyjście naprzeciw oczekiwaniom klientów – mówi Jan Grzegorz Prądzyński, prezes zarządu PIU.

Porozumienie dotyczy aktywnych umów, przy których ubezpieczyciele pobrali opłaty likwidacyjne wyższe niż uzgodnione z UOKiK. Jeśli chodzi o umowy nieaktywne, zwrot opłat dotyczy osób, które:

Treść porozumień z poszczególnymi zakładami ubezpieczeń dostępna jest na stronie internetowej UOKiK. Informacje o porozumieniach można też znaleźć na stronach internetowych ubezpieczycieli. Porozumienia dotyczą:

  1. Aegon TU na Życie S.A.
  2. TU Allianz Życie Polska S.A.
  3. Aviva TUnŻ S.A.
  4. AXA Życie TU S.A.
  5. Compensa TU na Życie S.A. VIG
  6. STUnŻ ERGO Hestia S.A.
  7. Generali Życie TU S.A.
  8. MetLife TUnŻiR S.A.
  9. Nationale-Nederlanden TUnŻ S.A.
  10. Open Life TU na Życie S.A.
  11. PKO Życie TU S.A.
  12. PZU Życie S.A.
  13. TU na Życie Europa S.A.
  14. TU na Życie Warta S.A.
  15. UNIQA TU na Życie S.A.
  16. Vienna Life TU na Życie S.A. VIG

Ponadto zawarte zostało także porozumienie pomiędzy Prezesem UOKiK a Polską Izbą Ubezpieczeń.

Polska Izba Ubezpieczeń przekazała Pani Beacie Szydło, Prezes Rady Ministrów, pismo w którym podkreśla, że misją ubezpieczycieli jest przede wszystkim niesienie pomocy i zabezpieczenia finansowego osobom poszkodowanym.

PIU jest do dyspozycji władz we wszelkich kwestiach, dotyczących OC posiadaczy pojazdów. Deklarujemy pełną gotowość do wszelkich konsultacji z organami państwa, wspierając wypracowanie szczegółowych rozwiązań zapewniających równowagę na rynku i poczucie bezpieczeństwa polskich kierowców.

PIU pragnie podkreślić, że istnieją konieczne i możliwe do zrealizowania działania legislacyjne, które mogłyby ulżyć kierowcom. Rzeczą niezbędną jest zdaniem Izby regulacja wysokości zadośćuczynień. Brak tej regulacji oznacza wprost brak przewidywalności cen ubezpieczenia i dalsze ich wzrosty.Kolejną kwestią jest prewencja i karanie wysokimi stawkami OC osób permanentnie nieprzestrzegających przepisów ruchu drogowego. Zmiana prawna, dająca ubezpieczycielom szerszy dostęp do Bazy CEK (Centralnej Ewidencji Kierowców), ze szczególnym uwzględnieniem informacji o mandatach, pozwoli na to, by ciężar podwyżek dotykał przede wszystkim piratów drogowych, popełniających wykroczenia najbardziej niebezpieczne dla innych uczestników ruchu drogowego.

List do Pani Beaty Szydło, Prezes Rady Ministrów