Słownik pojęć

W umowach ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym składka, którą klient zobowiązał się wpłacać regularnie, np. co miesiąc, co kwartał; poza składką regularną przy większości takich produktów można wpłacać składkę dodatkową.

W umowach ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym składka, którą klient wpłaca ponad składkę regularną (w dowolnym momencie lub czasie); celem wpłaty składki dodatkowej jest z reguły powiększenie wartości inwestycji w UFK.

Składka przypisana w okresie sprawozdawczym pomniejszona o stan rezerwy składek na koniec okresu sprawozdawczego i powiększona o stan rezerwy składek na początku okresu sprawozdawczego. Oznacza tę część składki, która przypada na minione już miesiące okresu ubezpieczenia. Ubezpieczyciel może nią dysponować.

Szkoda obejmująca śmierć, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia oraz utracone korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Jeżeli ryzyko było objęte ochroną w ramach umowy ubezpieczenia, szkoda osobowa stanowi przesłankę do ubiegania się o wypłatę zadośćuczynienia i odszkodowania.

Szkoda, której skutki wywołują uszczerbek w majątku poszkodowanego. Może polegać na uszkodzeniu, zniszczeniu, utracie lub zaginięciu rzeczy ruchomej bądź nieruchomości w następstwie zdarzeń objętych umową ubezpieczenia. Może obejmować także utracone korzyści poszkodowanego. Jeżeli mienie było objęte ochroną w ramach umowy ubezpieczenia, szkoda rzeczowa stanowi przesłankę do ubiegania się o wypłatę odszkodowania.

strata majątkowa, lub inna (np. utrata zdrowia, życia lub nawet urodzenie dziecka) powstała w wyniku wypadku losowego

przygotowywany przez brokera, a przedkładany ubezpieczycielowi, dokument opisujący klienta, dla którego broker poszukuje ochrony ubezpieczeniowej, ryzyka tego klienta (techniczny opis ryzyka, zabezpieczeń) oraz sposób, w jaki ten klient ma być ubezpieczony (systemy ubezpieczenia, sumy ubezpieczenia, klauzule); historycznie podpis underwritera na slipie brokerskim oznaczał akceptację ryzyka przez ubezpieczyciela.

stopa oprocentowania stosowana przy obliczaniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w ubezpieczeniach na życie oraz rezerw na skapitalizowaną wartość rent w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej; specjalne rozporządzenie Ministra Finansów ustala sposób określania maksymalnej stopy technicznej, którą mogą posługiwać się ubezpieczyciele.

wyrażona kwotą zapisaną na polisie górna granica do jakiej zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność w umowie ubezpieczenia mienia.

załącznik do umowy ubezpieczenia lub umowy reasekuracyjnej określający szczegółowe warunki tej umowy.