Słownik pojęć

część w każdej szkodzie, którą bierze na siebie ubezpieczony; wyrażany najczęściej procentowo, rzadziej kwotowo.; ma wymiar zarówno finansowy, jak i przede wszystkim prewencyjny, mając zwiększać dbałość ubezpieczonego o przedmiot ubezpieczenia; szczegółowe definicje działania udziału własnego mogą być różne dla różnych ubezpieczycieli, a nawet warunków ubezpieczenia.

(ang. PPI – payment protection insurance) – to grupa produktów ubezpieczeniowych, które mają chronić kredytobiorcę w przypadku niemożności obsługi kredytu wskutek określonego w warunkach ubezpieczenia zdarzenia, np. wypadku, choroby, niezdolności do pracy, utraty pracy lub śmierci. Z zasady produkty PPI sprzedawane są jako uzupełnienie oferty kredytowej banku (np. kredyt hipoteczny, gotówkowy, debet w rachunku lub saldo karty kredytowej).

(ang. BI – business interruption) – ubezpieczenie chroniące przedsiębiorcę w przypadku przerwy w produkcji spowodowanej określonymi w umowie zdarzeniami losowymi; ochronie podlegają z reguły koszty stałe, zysk netto przedsiębiorcy lub dodatkowe, albo zwiększone wskutek zdarzenia koszty działalności; ubezpieczenie BI nazywane jest również ubezpieczeniem utraty zysku, co przez wiele osób uznawane jest za niepoprawne, a na pewno mylące.

ubezpieczenie pokrywające koszty prowadzenia sporów prawnych, w tym sporów sądowych w sprawach cywilnych i karnych oraz sporów administracyjnych (np. przed organami skarbowymi); z reguły ubezpieczyciel ochrony prawnej nie tylko pokrywa koszty sporu sądowego, ale też organizuje jego prowadzenie.

likwidacja szkód, głównie u ubezpieczycieli majątkowych, gdzie nie są stosowane wszystkie standardowo przyjęte procedury likwidacyjne; uproszczoną likwidację stosuje się przy małych szkodach, gdzie sam koszt prowadzenia pełnej likwidacji byłby wysoki w stosunku do potencjalnego świadczenia, w przypadku klęsk żywiołowych, gdzie sam fakt zaistnienia zdarzenia powodującego szkodę nie budzi wątpliwości, albo w przypadku niektórych umów ubezpieczenia dla dużych podmiotów gospodarczych.

umowa ubezpieczenia, gdzie ubezpieczający i ubezpieczony to dwie różne osoby; w praktyce schemat ubezpieczenia na cudzy rachunek wykorzystywany jest najczęściej przy ubezpieczeniach grupowych (np. różne pracownicze programy ubezpieczeniowe) lub bancassurance (np. różne ubezpieczenia na rzecz kredytobiorców, gdzie bank jest ubezpieczającym)

przedsiębiorstwo posiadające zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, tj. wykonywania czynności związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych; w Polsce ubezpieczyciel może prowadzić swoją działalność w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych; mogą też w Polsce prowadzić działalność, po spełnieniu odpowiednich wymagań, ubezpieczyciele z innych krajów

Ubezpieczenie adresowane do przedsiębiorstw oferujących swoim kontrahentom odroczone terminy płatności. Ubezpieczenie pokrywa finansowe skutki nieplanowanych, nagłych strat, mogących pojawić się w związku z brakiem płatności ze strony kontrahenta za sprzedane towary lub wykonane usługi. Ubezpieczenie może obejmować ochroną zarówno kontrakty krajowe, jak i zagraniczne.

W ubezpieczeniach komunikacyjnych system taryfikacji opierający się na analizie bieżących danych o wykorzystaniu pojazdu oraz zachowaniach kierowcy. Dane te zbierane są za pomocą odczytów licznika kilometrów, bądź dzięki specjalnym urządzeniom telekomunikacyjnym montowanym w samochodach. Do systemu UBI zaliczyć można np. system pay-as-you-drive. Usage Based Insurance na razie są wykorzystywane głównie w Stanach Zjednoczonych, w Europie są natomiast mniej popularne.

W rozumieniu ubezpieczeń gospodarczych jest to umowa oferowana przez ubezpieczycieli, gdzie w zamian za opłaconą jednorazowo składkę, ubezpieczony otrzymuje gwarancję wypłaty regularnej renty.
Renta może mieć charakter okresowy bądź dożywotni. Umowa ubezpieczenia rentowego nie jest zbyt popularna na polskim rynku.