Słownik pojęć

(ang. PPI – payment protection insurance) – to grupa produktów ubezpieczeniowych, które mają chronić kredytobiorcę w przypadku niemożności obsługi kredytu wskutek określonego w warunkach ubezpieczenia zdarzenia, np. wypadku, choroby, niezdolności do pracy, utraty pracy lub śmierci. Z zasady produkty PPI sprzedawane są jako uzupełnienie oferty kredytowej banku (np. kredyt hipoteczny, gotówkowy, debet w rachunku lub saldo karty kredytowej).

(ang. BI – business interruption) – ubezpieczenie chroniące przedsiębiorcę w przypadku przerwy w produkcji spowodowanej określonymi w umowie zdarzeniami losowymi; ochronie podlegają z reguły koszty stałe, zysk netto przedsiębiorcy lub dodatkowe, albo zwiększone wskutek zdarzenia koszty działalności; ubezpieczenie BI nazywane jest również ubezpieczeniem utraty zysku, co przez wiele osób uznawane jest za niepoprawne, a na pewno mylące.

ubezpieczenie pokrywające koszty prowadzenia sporów prawnych, w tym sporów sądowych w sprawach cywilnych i karnych oraz sporów administracyjnych (np. przed organami skarbowymi); z reguły ubezpieczyciel ochrony prawnej nie tylko pokrywa koszty sporu sądowego, ale też organizuje jego prowadzenie.

likwidacja szkód, głównie u ubezpieczycieli majątkowych, gdzie nie są stosowane wszystkie standardowo przyjęte procedury likwidacyjne; uproszczoną likwidację stosuje się przy małych szkodach, gdzie sam koszt prowadzenia pełnej likwidacji byłby wysoki w stosunku do potencjalnego świadczenia, w przypadku klęsk żywiołowych, gdzie sam fakt zaistnienia zdarzenia powodującego szkodę nie budzi wątpliwości, albo w przypadku niektórych umów ubezpieczenia dla dużych podmiotów gospodarczych.

umowa ubezpieczenia, gdzie ubezpieczający i ubezpieczony to dwie różne osoby; w praktyce schemat ubezpieczenia na cudzy rachunek wykorzystywany jest najczęściej przy ubezpieczeniach grupowych (np. różne pracownicze programy ubezpieczeniowe) lub bancassurance (np. różne ubezpieczenia na rzecz kredytobiorców, gdzie bank jest ubezpieczającym)

przedsiębiorstwo posiadające zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, tj. wykonywania czynności związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych; w Polsce ubezpieczyciel może prowadzić swoją działalność w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych; mogą też w Polsce prowadzić działalność, po spełnieniu odpowiednich wymagań, ubezpieczyciele z innych krajów

jedna ze stron umowy ubezpieczenia. Osoba fizyczna, prawna, lub jednostka nie posiadająca osobowości prawnej, która zawiera umowę i uiszcza składkę

osoba, której zagraża ryzyko. Jest ona podmiotem stosunku prawnego, wynikłego z umowy. Właśnie ta osoba podlega ochronie, wynikającej z umowy. Ta osoba, o ile umowa nie mówi inaczej, otrzymuje odszkodowanie

w ubezpieczeniach na życie wydzielony fundusz aktywów, stanowiący rezerwę tworzoną ze składek ubezpieczeniowych, inwestowany w sposób określony w umowie ubezpieczenia.

umowa ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, gdzie ubezpieczony lokuje składkę w jednostki jednego lub kilku funduszy inwestycyjnych oferowanych przez ubezpieczyciela. Panel funduszy dostępnych klientom może być zróżnicowany poziomem ryzyka inwestycyjnego: od funduszy bezpiecznych, przez zrównoważone, po agresywne, albo branżą lub miejscem inwestowania jak w funduszach nieruchomości, czy rynków akcji zagranicznych. Bieżąca wartość inwestycji klienta zależna jest od bieżących warunków rynkowych i bieżącej wyceny aktywów funduszu. Umowy unit-linked są dobrą formą długoterminowej (np. emerytalnej) lokaty kapitału.