27-letnia kobieta złamała kręgosłup szyjny. Przy wszystkich czynnościach życiowych wymagała wsparcia bliskich. Skorzystała z pomocy ubezpieczyciela OC sprawcy i trafiła do centrum rehabilitacyjnego. Jej rehabilitacja wymagała użycia robota pasywnego. Dzięki temu zaczęła chodzić, początkowo przy pomocy chodzika. Następnie terapeuci skorzystali z aktywnego egzoszkieletu, co pozwoliło pacjentce na nowo nauczyć się prawidłowego wzorca chodu. Po 6 miesiącach kobieta opuściła centrum rehabilitacji jako osoba sprawna, niewymagająca pomocy innych osób. Jak działają programy rehabilitacyjne?

Programy rehabilitacyjne – coraz częściej wybierane przez poważnie poszkodowanych

Takich historii jest coraz więcej. Oszacowaliśmy, że ponad 2 tys. poszkodowanych w wypadkach drogowych otrzymało w ciągu ostatnich 3 lat propozycję programu rehabilitacyjnego od ubezpieczyciela. Celem programów jest przede wszystkim zapewnienie poszkodowanym powrotu do sprawności i samodzielności życiowej. Trzeba jednak zrozumieć, że rehabilitacja to nie tylko poprawa funkcjonalna stawu, ruchomości, sprawności, siły etc. Programy rehabilitacyjne oferowane przez ubezpieczycieli to tzw. rehabilitacja kompleksowa obejmująca całość spraw związanych z powrotem do zdrowia po wypadku. To kompleksowa opieka, która zapewnia współpracę wszystkich potrzebnych w danym przypadku specjalistów, nie tylko terapię fizyczną, ale też psychiczną, społeczną i zawodową. Programy często oferują świadczenia, które nie są refundowane przez NFZ.

Przykładowo więc programy obejmują wsparcie psychologiczne, opiekę psychiatryczną pozwalającą poradzić sobie z traumą powypadkową, ewentualnie pomoc w zaakceptowaniu swojej niepełnosprawności, gdy program nie może zakończyć się wielkim sukcesem powrotu do pełnej sprawności, a także pomoc w ułożeniu sobie życia w nowych okolicznościach, logopedę, dietetyka, plan operacji i zabiegów etc. To jednak nie koniec listy możliwości.

Programy rehabilitacyjne – pomoc w ułożeniu sobie życia

Programy rehabilitacyjne obejmują też przygotowanie poszkodowanych do podjęcia pracy zawodowej po wypadku. Czasem konieczna jest zmiana zawodu, przekwalifikowanie się. Programy rehabilitacyjne obejmują m.in. pomoc w wyborze nowego zawodu czy szkoły. Przygotowują poszkodowanych do wykonywania nowego zawodu i podjęcia pracy w przyszłości. Ubezpieczyciele ułatwiają też funkcjonowanie w domu. Programy obejmują remonty i modernizację mieszkań i domów, dostosowując je tak, by poszkodowani niepełnosprawni mogli w nich funkcjonować w jak najbardziej samodzielny sposób.

Rehabilitacja ruchowa w każdym miejscu

Podstawowym elementem rehabilitacji jest pourazowa rehabilitacja ruchowa. Ubezpieczyciele prowadzą ją na terenie całego kraju. Jest to szczególnie ważne dla osób poszkodowanych z mniejszych miejscowości, gdzie dostęp do placówek medycznych jest ograniczony. Tym bardziej, dla osób, które nie są w pełni sprawne po wypadku.

Warto podkreślić, że programy rehabilitacyjne są tworzone przez wysokiej klasy specjalistów, którzy są na bieżąco z nowymi technikami, metodami, rozwiązaniami rehabilitacyjnymi. Współpracują z wieloma ośrodkami publicznymi i prywatnymi. Zebrana wiedza i doświadczenia pozwalają znaleźć optymalne rozwiązania dla każdego ciężko poszkodowanego.

Rehabilitacja to długi proces

44 proc. programów trwa od 6 do 12 miesięcy. Jedna trzecia wymaga terapii dłuższej niż rok. Tylko w 22 proc. przypadków rehabilitację udaje się zakończyć w czasie krótszym niż pół roku. To najczęściej długi proces stąd tak ważna jest dobra jego organizacja.

Najważniejsze jest szybkie rozpoczęcie rehabilitacji

W większości zakładów ubezpieczeń funkcjonują oddzielne zespoły dbające o relacje z poszkodowanymi, którzy są rehabilitowani. Poszkodowany otrzymuje propozycję rehabilitacji od ubezpieczyciela OC sprawcy wypadku drogowego. Koszt programu pokrywa ubezpieczyciel, który organizuje cały proces. Na kwalifikację do programu ubezpieczyciela ma wpływ rodzaj obrażeń, czas, jaki upłynął od wypadku oraz rokowania na przyszłość. Kluczowy jest czas, w którym rehabilitacja zostaje podjęta. Im szybciej po wypadku, tym lepsze efekty może przynieść – włącznie z całkowitym powrotem do przedwypadkowej sprawności. Często niepełnosprawność po wypadku oznacza ograniczenie kontaktów społecznych czy zaniechanie kariery zawodowej. W wielu przypadkach szybka rehabilitacja pozwala uniknąć takich konsekwencji.

Jeżeli obrażenia po wypadku uniemożliwiają pełny powrót do zdrowia, ubezpieczyciel stara się zorganizować terapię, która poprawi stan zdrowia poszkodowanego, ograniczy niepełnosprawność i pozwoli mu zaadaptować się do nowej sytuacji.

Przykłady programów rehabilitacyjnych, zrealizowanych przez ubezpieczyciela OC sprawcy wypadku:

• Kobieta poszkodowana w wypadku samochodowym doznała wielokrotnych złamań nóg, uszkodzeń kręgosłupa, żeber i płuc. Miała problem z samodzielnym poruszaniem się oraz – z powodu bólu – przemieszczania się jako pasażerka samochodu. Program rehabilitacyjny trwał 36 miesięcy, a kobieta odzyskała sprawność fizyczną i powróciła do normalnego funkcjonowania zawodowego, społecznego i rodzinnego. Podjęła przerwane studia, kontynuuję pracę, urodziła dziecko, którym jest się w stanie w pełni zająć.
• Młody mężczyzna doznał w wypadku szeregu obrażeń głowy, narządów wewnętrznych, żeber i kończyn. Miał problem z samodzielnym funkcjonowaniem. Wstrząs mózgu spowodował zaniki w pamięci krótkotrwałej, zawroty głowy i problemy z zasypianiem. Musiał przerwać pracę a w codziennym życiu korzystał z opieki najbliższych. Zapewniony przez ubezpieczyciela OC program leczenia i rehabilitacji trwał 14 miesięcy. Pełny powrót do sprawności nie był możliwy, więc celem programu było doprowadzenie do najlepszego możliwego poziomu sprawności ruchowej, poznawczej oraz psychicznej. Równolegle prowadzone były działania mające na celu aktywizację społeczną i zawodową. Obecnie mężczyzna żyje całkowicie samodzielnie, znalazł pracę i planuje rozpoczęcie studiów.
• 46-letni mężczyzna został potrącony na przejściu dla pieszych. Skutkiem były wielokrotne złamania nóg, kości czaszki. Obrażenia narządów wewnętrznych spowodowały niewydolność oddechową. Program rehabilitacyjny trwał rok. Odzyskanie pełnej sprawności nie było możliwe, natomiast poszkodowany dzięki terapii był w stanie samodzielnie się poruszać. Dzięki konsultacjom z doradcą zawodowym znalazł zatrudnienie, mając orzeczenie częściowej niezdolności do pracy.